Aktualności

Niezwykle miło jest mi poinformować, że Dobrochna Kołoczek, uczennica klasy 8d, 23 kwietnia 2022 roku została laureatką III Olimpiady Literatury i Języka Polskiego.

Serdeczne gratulacje!!!

Krzysztof Wiatr

wyniki:

file:///C:/Users/Krzysztof/Downloads/23.04.2022-III-OLiJP-SP-lista-finalistow-i-laureatow-szkola-nauczyciel-final-finalow-PUBLIKACJA-FINAL-FINALOW.pdf

Lista-laureatow-i-finalistow-III-OLiJP-SP.pdf

Rafael Santi, Zmartwychwstanie Chrystusa (1499-1502 r.)

Jan Twardowski

Wielkanocny pacierz

Nie umiem być srebrnym aniołem -

Ni gorejącym krzakiem -

Tyle Zmartwychwstań już przeszło -

A serce mam byle jakie.

Tyle procesji z dzwonami -

Tyle już alleluja -

A moja świętość dziurawa

Na ćwiartce włoska się buja.

Wiatr gra mi na kościach mych psalmy -

Jak na koślawej fujarce -

Żeby choć papież spojrzał

Na mnie - przez białe swe palce.

Żeby choć Matka Boska

Przez chmur zabite wciąż deski -

Uśmiech mi Swój zesłała

Jak ptaszka we mgle niebieskiej.

I wiem, gdy łzę swoją trzymam

Jak złoty kamyk z procy -

Zrozumie mnie mały Baranek

Z najcichszej Wielkiej Nocy.

Pyszczek położy na ręku -

Sumienia wywróci podszewkę -

Serca mojego ocali

Szanowni Panństwo, Kochani Uczniowie!

Na nadchodzące Święta Wielkiej Nocy 

życzymy Wam

radości i nadziei,

miłości, która opromienia świat i pozwala stawać się nam lepszymi,

codziennego spokoju

i 

prawdziwego pokoju 

w Polsce, w Ukrainie i na całym świecie.

A także

pysznych mazurków i świątecznych bab,

smacznych kolorowych pisanek,

ostrego chrzanu

i 

mokrego śmigusa-dyngusa.

Dyrekcja i Grono Pedagogiczne

Dnia 13 kwietnia 2022 r. nasza szkoła obchodzi Dzień Papieski. Jest to szczególny dzień poświęcony świętemu Janowi Pawłowi II. Cieszymy się, że był z nami przez tyle lat i wiele nas nauczył. Wielki Polak, papież, święty Kościoła Katolickiego, poeta, miłośnik teatru, charyzmatyczny przewodnik po niełatwych ścieżkach życia. Jan Paweł II zapisał się w naszej pamięci jako ktoś zupełnie wyjątkowy, bez kogo losy Polski i świata potoczyłyby się całkiem inaczej.

To, ile zawdzięczamy świętemu Papieżowi, mieliśmy okazję jeszcze raz przypomnieć sobie podczas niedawnej rocznicy jego przejścia do Domu Ojca, przypadającej 2 kwietnia. I chociaż już go z nami nie ma, jego dziedzictwo oraz nauczanie pozostają aktualne po dzień dzisiejszy.

O Wielkim Polaku w ciekawy sposób snuli refleksję uczniowie klas 4-8. Były wiersze, piosenki, wspomnienia i oczywiście... słynna "Barka". Nad całością czuwały Panie: Monika Kołacz-Szczepaniak, Marzena Karcz-Meller i Renata Prus.

wSerdecznie zapraszamy

przyszłych Pierszoklasistów wraz z Rodzicami na 

Dzień Otwarty

naszej szkoły, który odbędzie się 5 marca 2022 r.

O godzinie 10:00 rozpocznie się spotkanie z Dyrekcją szkoły,

dzieci w tym czasie wezmą udział w zajęciach warsztatowych:

"Magiczna kraina wierszy Tuwima"

Grupy warsztatowe:

"Lokomotywa", "Abecadło", "Cuda i Dziwy", "Rzepka", "Ptasie radio",

"Dyzio marzyciel" i "Skakanka"

Planowane zakończenie Dnia Otwartego godz. 12:00

Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi nr 12

im. Janusza Korczaka

30-079 Kraków, al. Kijowska 3

tel. 12 633 37 11, +48 660 637 501

www.facebook.com/sp12krakow/

Wraz z wiosenną aurą na krakowskich drogach pojawi się coraz więcej rowerzystów. Warto przypomnieć zasady bezpiecznej jazdy na dwóch kołach. Wkrótce na ulicach Krowodrzy będą je także przybliżać inicjatorzy akcji edukacyjno-promocyjnej „Zdrowa i bezpieczna Krowodrza” – pamiętajmy o oświetleniu rowerowym i odblaskach

Projekt zwraca uwagę, że sprawne oświetlenie rowerowe to podstawa bezpiecznej jazdy po zmierzchu i przy złych warunkach atmosferycznych.

Pomysłodawca akcji Tomasz Friediger – przewodniczący Komisji Praworządności i Bezpieczeństwa Rady Dzielnicy V Krowodrza, podkreśla, że korzystając z oświetlenia rowerowego dbamy nie tylko o swoje, ale także o bezpieczeństwo innych uczestników ruchu drogowego.

–  W trakcie trwania projektu, napotkanych po zmierzchu rowerzystów na ulicach Krowodrzy, którzy jeżdżą bez wymaganego oświetlenia, planujemy przy udziale Straży Miejskiej Miasta Krakowa wyposażyć w zestawy świateł o łatwym montażu. Dodatkowo rozdamy kamizelki i opaski odblaskowe – mówi Maciej Żmuda, przewodniczący Rady i Zarządu Dzielnicy V Krowodrza.

Straż Miejska Miasta Krakowa przypomina także, że odblaski i dzwonek nie są już wystarczającym wyposażeniem roweru. Obowiązujące przepisy wymagają, aby posiadać światło pozycyjne z przodu oraz światło pozycyjne i odblaskowe z tyłu. Światło przednie powinno mieć białą lub jasnożółtą barwę, a tylne pozycyjne – czerwoną. W ciągu dnia nie musimy korzystać z oświetlenia, ale w razie kontroli musimy wykazać, że możemy je uruchomić.

– Oświetlenie musimy stosować po zmierzchu oraz w przypadkach wystąpienia warunków pogodowych ograniczających widoczność, np. w sytuacji dużego zamglenia. Stosowanie dodatkowych elementów takich jak odblaskowe kamizelki czy opaski zapewniające dobry odbłysk, poprawiają naszą widoczność, a tym samym bezpieczeństwo na drodze – uzupełnia Marek Anioł, rzecznik prasowy straży miejskiej.

Dobrze pamiętać także o innych zasadach bezpiecznego poruszania się na rowerze. Przywołują je w materiałach informacyjnych organizatorzy akcji „Zdrowa i bezpieczna Krowodrza”, ale dotyczą one wszystkich rowerzystów:

• sygnalizuj odpowiednio zamiar zmiany kierunku jazdy
• jazda parami jest dozwolona, o ile nie utrudnia ruchu innym
• stosuj zasadę ograniczonego zaufania
• chodniki służą do chodzenia, nie do jeżdżenia (wyjątki od tej zasady tutaj)
• nie rozmawiaj przez telefon podczas jazdy
• ściągnij słuchawki i słuchaj, co się dzieje dookoła
• zamontuj odpowiednie oświetlenie i odblask
• używaj tylko solidnych zapięć do roweru.

Prawa i obowiązki uczestników ruchu drogowego reguluje ustawa Prawo o ruchu drogowym oraz Rozporządzenia Ministra Infrastruktury.

O bezpiecznej i zgodnej z zasadami jeździe na rowerze można przeczytać także na stronie internetowej Straży Miejskiej Miasta Krakowa.

Źródło: Serwis Miasta Krakowa

Na początek z okazjo Światowego Dnia Kota proponuję obejrzenie filmu pt. "40 ciekawostek o kotach, które sprawią, że pokochasz je jeszcze bardziej", a może lepiej je zrozumiesz i choć nie każdy musi kochać koty to tak jak każdemu zwierzęciu należy się im szacunek. 

Rozumiejąc naszych kocich domowników pamiętajmy, że powinniśmy się nimi odpowiednio opiekować. Poniżej film pt. "26 poważnych błędów, jakie może popełnić właściciel kota". Mimo, że mam zaszczyt mieszkać z kotami od wielu lat z zainteresowaniem obejrzałem i ten film.

A gdybyście podjeli decyzję o wprowadzeniu do Waszej Rodziny kota to polecam artykuły na stronie www. swiatkotow.pl

Znajdziecietam wiele interesujących informacji i porad.

Poniżej jeden z nich pt. "Socjalizacja - co to takiego?"

Kot, tak jak człowiek, uczy się przez całe życie. I, również jak człowiek, najbardziej „chłonny” jest w młodości, czyli jako mały kociak.

Wtedy też powinien nauczyć się wszystkiego, co kot umieć i wiedzieć powinien. Naturalna socjalizacja, czyli przystosowanie do życia z ludźmi i innymi zwierzętami, następuje w pierwszych tygodniach życia kota. Jeżeli przebywa on z innymi kociętami i matką, wszystkich potrzebnych rzeczy nauczy się do 12 tygodnia życia i wtedy też jest gotowy, aby opuścić kocią rodzinę i przenieść się do nowego domu.

Do tego czasu kot uczy się jak „być kotem”, jak komunikować się z innymi zwierzętami, kto to jest człowiek i co kot od niego może otrzymać (lub, co gorsza, czemu go unikać). Podstawowym wzorcem zachowania dla małego kotka jest jego matka. Podążając za nią i robiąc dokładnie to samo, co ona, kociak uczy się wszystkich potrzebnych do życia umiejętności. Udomowione koty uczą się m. in. jak trafić do kuwety i z niej skorzystać, gdzie znaleźć pożywienie, a także jak upolować zdobycz, chociaż ma to aspekt bardziej teoretyczny niż praktyczny. Instynkty łowieckie realizowane są na zabawkach i kawałkach sznurka, a nie na żywej myszy.

Zachowania kotki są także wzorcem komu można (lub nie) ufać. Jeżeli kotka obdarza ludzi pełnym zaufaniem, jej potomstwo także będzie miało to zaufanie wpojone od dziecka. To samo dotyczy kontaktów z innymi zwierzętami, np. z psami. Kotka, która żyje z nimi na bakier, wpoi lęk także kociakom, które będą przed psem uciekały. Jeśli w nowym domu przyjdzie im mieszkać z tym zwierzęciem, wzajemne zapoznanie i oswojenie się potrwa dłużej, niż jakby kocia mama była spoufalona z psem i tego nauczyła swoje dzieci.

Ważną rolę w życiu kociaka odgrywają inne kocięta. To na nich mały kot trenuje siłę i działanie swoich zębów oraz pazurów. Podczas zabaw uczy się, który atak jest jeszcze zabawą, a który już jest zbyt agresywny. Poznaje także zachowania innych kotów – ich postawę ciała, wydawane dźwięki. W ten sposób wie, jak komunikować się z innymi kotami. Poznaje „koci język”.

Jeżeli kot pozbawiony jest towarzystwa matki i rodzeństwa wcześniej niż w 12. tygodniu życia (a zdarza się to na przykład gdy jest w schronisku i zostaje szybko adoptowany lub wcześnie opuszcza hodowlę), może mieć trudności z pełną socjalizacją. Ponieważ brakuje mu matki, będącej najpewniejszym wzorcem wszystkich zachowań, musi uczyć się sam. Oczywiście człowiek nie zastąpi kotki w pełni, ale może pomóc kotu nabyć pewne kocie zachowania i nauczyć go, jak żyć między ludźmi. W przypadku kontaktu z innymi kotami, oswojenie potrwa dłużej niż jakby kot przebywał z rodzeństwem – przecież nie miał okazji nauczyć się „kociej komunikacji”.

Jak socjalizować swojego kociaka?

• Mów do niego. Poznanie głosu człowieka to bardzo ważna sprawa dla małego kotka. Im częściej będziesz do niego mówić, tym szybciej i lepiej nauczy się rozumieć Twoje intencje i emocje. Oczywiście, kot nie będzie rozumiał Twoich słów, ale bez problemu nauczy się rozpoznawać czy jesteś na niego zły, czy może zapraszasz go do zabawy. Ponadto zacznie rozróżniać Ciebie spośród innych ludzi.
• Głaszcz go. Dotyk człowieka jest dla kociaka ważny z wielu względów. Przede wszystkim uczy zwierzę, że człowiek jest dobry i nie zrobi mu krzywdy (nie tylko konkretnie Ty, ale wszyscy ludzie także). Przywodzi kotu na myśl błogie wspomnienia, gdy był kociątkiem lizanym przez mamę. Poza tym nauczy się Twojego zapachu, aby później również mu się mile kojarzył.
• Dotykaj uszu, ogona, łap, oglądaj zęby. Podczas codziennej dawki pieszczot nie zapominaj o pogłaskaniu tych części ciała. To w przyszłości ułatwi badania lekarskie, ponieważ kot będzie przyzwyczajony do ludzkiego dotyku w innych miejscach niż grzbiet i pod brodą, więc oszczędzi weterynarzowi swoich zębów i pazurów.
• Reaguj w porę. Nawet jeśli okażesz kotu swoją dezaprobatę dla popełnionego czynu, a będzie to pół godziny później, kot nie będzie już pamiętał co zrobił i co Ci w ogóle chodzi. Lepiej nie zareagować w ogóle niż wyładować złość (słownie!) na zdezorientowanym kocie, bo on i tak nie powiąże kary z „przestępstwem”.
• To samo dotyczy nagradzania – także reaguj w porę, aby kot poczuł się wyróżniony za coś, co zrobił dobrze. Na przykład głośno go pochwal, że skorzystał z kuwety – od razu, a nie po godzinie. Inaczej kotu będzie miło, że go chwalisz, ale z kuwetą tego nie skojarzy. Nagrody i kary są efektywne tylko wtedy, gdy są stosowane od razu.
• Pomóc może także preparat naśladując naturalne kocie feromony policzkowe, który sprawia, że kot postrzega otoczenie jako przyjazne i bezpieczne. Dzięki tym właściwościom taki preparat może być wykorzystany do zapewnienia kotu komfortu w trudnych sytuacjach.

Źródło: http://swiatkotow.pl/strefa-wiedzy/artykuly/psychologia/art,124,socjalizacja-co-to-takiego.html

mwk

Jest taki dzień w środku zimy

Pachnący barszczem, choinką.

Wesołych świąt sobie życzymy

Karmiąc się szczęścia drobinką.

Nadzieja wchodzi w nasze progi

Miłość otwiera ramiona

Dzień wszystkim nam drogi

Radość smutek pokona.

Pierwsza gwiazdka zaświeci

Życzliwość z uśmiechem się spłata

W świat kolęda poleci

Wiara do serca wkracza.

Przystańmy więc na chwilę

Nadzieja niech przetrwa rok cały

Uśmiech króluje codziennie,

A wiara niech kruszy skały!

Szanowni Państwo, Kochani Uczniowie!

Zdrowych, spokojnych i pełnych refleksji Świąt Bożego Narodzenia

oraz Szczęśliwego Nowego 2022 Roku

życzy Dyrekcja

Rekordowy łańcuch z papieru przygotowała klasa 7b

Propozycji ozdób choinkowych i świątecznych jest tak wiele, że wystarczyłoby na pokaźnych rozmiarów książkę. Każdy niemal region Polski posiada swoje, ludowe metody, techniki i rodzaje bombek i łańcuchów choinkowych oraz ozdób na stoły, okna itp. itd. Wpływy zagraniczne również są widoczne, a ich metody dostępne.

Wpływ rodzinnego przygotowywania świąt na relacje między domownikami jest tak oczywisty, że chyba nie muszę wymieniać. Dodatkową zaletą jest coroczna oryginalność ozdób, których jakość wykonania i pomysłowość „rosną” wraz z dzieckiem.

I taką ozdobą jest łańcuch z kolorowego papieru. Pierwszy raz uczniowie klasy uczniowie wpadli na pomysł długiego wspólnego łańcucha w klasie 5, wtedy miał 67 m. W czasie pandemii w 2020 r. mogliśmy (zdalnie) tylko powspominać.

W tym roku postanowiliśmy kontynuować zabawę i wyszedł nam 107 m łańcuch. 

Po powrocie do szkoły będzie go można podziwiać w naszej sali - nr 11

Autorzy z klasy 7b:

Ewelina Paluch, Amelka Łachowska, Sylwia Wiązowska, Weronika Lisowska, Basia Niemczyk, Madzia Cukier, Julka Józefkao, Sebastian Gębka, Tytus Stefański.

Gratulujemy osiągnięcia!

W przyszłym roku zapraszamy inne klasy do współzawodnictwa!

Szopki krakowskie – bogato zdobione, wielowieżowe sceny o architekturze nawiązującej do zabytków Krakowa, przedstawiające misterium Bożego Narodzenia. Krakowskie szopkarstwo znajduje się na Liście reprezentatywnej niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO oraz Krajowej liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego.

By nie dopuścić do zaniku szopkarskiej tradycji, w 1937 roku z inicjatywy Jerzego Dobrzyckiego – wielkiego miłośnika krakowskich tradycji i zwyczajów – zorganizowano u stóp pomnika Adama Mickiewicza konkurs na najpiękniejszą szopkę krakowską. Rok później odbyła się druga edycja konkursu. W okresie okupacji hitlerowskiej konkursów nie organizowano, dopiero w grudniu 1945 roku przy zburzonym przez Niemców pomniku po raz trzeci pojawili się szopkarze. Od 1946 roku organizacją konkursu zajmuje się Muzeum Historyczne Miasta Krakowa.

Konkurs wykreował nowy rodzaj szopki krakowskiej, umownie nazwany szopką konkursową. Poza nielicznymi wyjątkami, szopki te nie pełnią już swej pierwotnej funkcji – nie są scenkami dla odgrywania przedstawień, lecz przeznaczone są wyłącznie do kontemplacji estetycznej. Stąd też wysiłek twórców koncentruje się na doskonaleniu walorów architektonicznych, dekoracyjnych szopki, natomiast miejsce kukiełek zajęły figurki nieruchome, lub – od lat 60. wprawiane w ruch mechanizmami elektrycznymi.

Podstawowy materiał, z którego wykonany jest szkielet samej konstrukcji to drewno lub sklejka. Wieże i mniejsze elementy architektoniczne wykonane są z tektury. Te dwa podstawowe tworzywa wyklejane są na zewnątrz barwną folią aluminiową – staniolem. Niektórzy szopkarze używają również barwnych blaszek. Z kolei ornamenty wykonane są najczęściej z wałeczków staniolu o różnych barwach. W ostatnich latach niektórzy szopkarze stosują staniol samoprzylepny. Witraże dawniej wykonywano z papieru wyklejanego barwnym celofanem, w latach pięćdziesiątych stosowano szklane malowane szybki, a obecnie wykorzystuje się przezroczyste tworzywa sztuczne. Oświetlenie elektryczne pojawiło się w szopkach w połowie lat sześćdziesiątych[8]. W ostatnich dziesięcioleciach nasila się proces mechanizacji szopek, a obok elektrycznych mechanizmów pojawiają się też pozytywki grające kolędy.

Ponieważ szopka w żadnym wypadku nie jest modelem jednej budowli, lecz kompozycją elementów z kilku obiektów, zwykle dominują w niej formy z różnych epok stylowych. Elementem najbardziej charakterystycznym są strzeliste gotyckie wieże, renesansowe arkady i attyki oraz barokowe kopuły. Typowa szopka jest bryłą symetryczną o nieparzystej liczbie wież (3 lub 5 rzadziej 7) i dwóch lub trzech kondygnacjach. Iglice wież zwieńczone są albo wizerunkiem orła z godła Rzeczypospolitej, albo chorągwiami w barwach narodowych lub krakowskich biało-niebieskich. Kondygnacja parterowa najczęściej nawiązuje do fortyfikacji miejskich Krakowa: murów miejskich, Bramy Floriańskiej lub Barbakanu. Centralną część tej kondygnacji wypełnia nisza z figurkami świeckimi. Z kolei w środku pierwszej kondygnacji, która nawiązuje na ogół do Sukiennic, umiejscowiona jest nisza, w której przedstawiona jest scena Bożego Narodzenia.

Inne często spotykane motywy, to wieże kościoła Mariackiego i kopuły kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu, Wieża ratuszowa i różne krakowskie kościoły (m.in. św. Andrzeja). Pojawiają się również nawiązania do Teatru Słowackiego.

Szopki w Pałacu Krzysztofory

Źródło: Wikipedia

Szopka krakowska, Bronisław Pięcik, MHK, 1998

Jasełka 

widowiska o Bożym Narodzeniu wzorowane na średniowiecznych misteriach franciszkańskich, a ich nazwa wywodzi się od staropolskiego słowa jasło oznaczającego żłób. Jasełka rzadziej mogą być nazywane także szopką, betlejemką, a na pograniczu polsko-ukraińskim wertepem. Do największych ulicznych jasełek na świecie zaliczany jest Orszak Trzech Króli.

Za twórcę przedstawień bożonarodzeniowych uważany jest św. Franciszek z Asyżu, który pierwszą taką scenę zaaranżował w 1223 roku w Greccio. Zwyczaj przywędrował z Włoch do Polski na przełomie XIV i XV wieku i stał się zbieżny z kolędowaniem.

Ich treścią była historia narodzenia Jezusa w Betlejem i spisku Heroda. Początkowo figury Dzieciątka, Maryi, Józefa, Trzech Królów i pozostałych osób dramatu były nieruchome. Za sprawą zakonów franciszkańskich i bernardyńskich wprowadzono w ich miejsce marionetki.

W pierwszej połowie XVIII wieku biskupi polscy zakazali wystawiania jasełek w kościołach. Przyczyną było coraz szersze przenikanie do treści przedstawień scen i postaci o charakterze ludycznym. Z szopkami zaczęli wówczas kolędować poza murami świątyń żacy, czeladnicy itp. Dały one początek wędrownym teatrzykom ludowym o świeckim charakterze.

Teksty jasełkowe, najczęściej gwarowe, były w większości anonimowe. Przerabiano je wielokrotnie, między innymi ze względu na fakt, że zawierały wątki odwołujące się do aktualnych wydarzeń.

Do znanych opracowań literackich należą jasełka napisane przez Lucjana Rydla pt. Betlejem polskie.

Do czerpiących z tradycji polskich szopek współczesnych należy szopka dominikańska w Poznaniu z tekstami Jacka Kowalskiego, wystawiana przez Teatrzyk Towarzyski.

Źródło: Wikipedia

W tym roku Jasełak przygotowały klasy 5a i 6b.

Tekst jasełek: Ewa Stadtmüller

Scenariusz: Krzysztof Wiatr

Nagranie i montaż: Marek Kapturkiewicz

Obsługa sprzętu nagłośniającego: Fabian Biesaga (8a) i Arkadiusz Hiżyk (8c)

W przedstawieniu wykorzystano teksty:

Jan Twardowski, Życzenia

Hej kolęda, kolęda! (wykonanie: Jędrusie)

Arabic music

Bóg się rodzi (wykonanie: Krzysztof Krawczyk)

Wśród nocnej ciszy (wykonanie: Golec uOrkiestra)

Lulajże, Jezuniu (wykonanie: Natalia Kukulska)

Do szopy, hej pasterze (wykonanie: Małe Aniołki)

Oj, maluśki, maluśki (wykonanie: Golec uOrkiestra)

Mędrcy świata, monarchowie (Babdu TV)

Dzień jeden w roku (wykonanie: Czerwone Gitary)

Obsada:

Józef – Karol Rotter

Maria – Emilia Biesaga

Herod – Adam Łukasik

Anioł I – Wiktoria Irlik

Anioł II – Estera Saribekyan

Król I – Gustaw Koza

Królowa II – Karolina Krzemieńska

Królowa III – Nikola Tarapacz

Szatan I – Liliana Szarek

Szatan II – Lilly Billen

Śmierć I – Kamila Płoskonka

Śmierć II – Katarzyna Gajewska

Pasterze (klasa 5a)

Róża Gwiazda,  Aleks Pokrzywniak, Juliusz Rzeszowski, Ksenia Sokołowska, Ignacy Zych,

Pasterze (klasa 6b)

Kamil Atłasiewicz, Krystian Grymek, Szymon Jacykiewicz, Patryk Kuśmierz, Mariusz Potrzebowski,  Maksym Potapowicz, Hryhorii Yelisieiev,

Turoń – Ksenia Sokołowska

Czarnoskóry – Zofia Wojakowska

Azjata – Amelia Suszyńska

Żyd – Hanna Żukowska

Indianin – Milena Kubit

Człowiek współczesny I – Hanna Żukowska

Człowiek współczesny II – Juliusz Rzeszowski

Człowiek współczesny III – Zofia Wojakowska

Człowiek współczesny IV – Amelia Suszyńska

Od 20 grudnia br. do 9 stycznia 2022 r. zajęcia w szkołach będą odbywały się w formie zdalnej. Przedszkola natomiast będą funkcjonowały bez zmian. Podpisane przez Ministra Edukacji i Nauki w dniu 13 grudnia br. rozporządzenie w sprawie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 zawiera jednak pewne wyjątki.

Zajęcia on-line będą odbywały się od 20 grudnia br. do 9 stycznia 2022 r. Dotyczy to szkół podstawowych, ponadpodstawowych, placówek kształcenia ustawicznego, centrów kształcenia zawodowego, placówek artystycznych, szkół artystycznych realizujących wyłącznie kształcenie artystyczne, również tych realizujących także kształcenie ogólne w zakresie szkoły podstawowej lub liceum ogólnokształcącego. Praca w formie zdalnej we wskazanym wyżej okresie nie dotyczy przedszkoli, młodzieżowych ośrodków wychowawczych, młodzieżowych ośrodków socjoterapii, ośrodków rewalidacyjno-wychowawczych, specjalnych ośrodków wychowawczych, poradni psychologiczno-pedagogicznych oraz placówek oświatowo-wychowawczych.W przypadkach, w których uczniowie, ze względu na rodzaj niepełnosprawności, nie będą mogli uczyć się w formie zdalnej, dyrektorzy szkół będą zobligowani do zorganizowania zajęć stacjonarnych lub z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość.

Wyjątki:

• W przypadku uczniów klas I-III szkół podstawowych oraz klas im odpowiadających w szkołach artystycznych, którym rodzice nie mają możliwości zapewnić odpowiedniej opieki, dyrektor szkoły powinien umożliwić opiekę świetlicową, jeśli rodzic będzie o to wnioskował.
• Zajęcia stacjonarne będą mogły odbywać się w szkołach podstawowych specjalnych, szkołach specjalnych ponadpodstawowych, również tych funkcjonujących w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych oraz zorganizowanych podmiotach leczniczych i jednostkach pomocy społecznej. O prowadzeniu zajęć w szkole będzie decydował dyrektor z zachowaniem szczególnych środków ostrożności, biorąc pod uwagę warunki i możliwości placówki.
• We wszystkich placówkach oświatowych zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju dziecka oraz zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze będą odbywały się w formie stacjonarnej, niezależnie od ograniczenia ich funkcjonowania.
• Uczniowie przebywający w internatach i bursach, którym warunki nie pozwolą na powrót do domu i naukę w miejscu zamieszkania, mogą pozostać w placówkach.
• Na terenie szkoły można organizować konsultacje indywidualne, grupowe dla uczniów przygotowujących się do egzaminu ósmoklasisty i maturalnego. Organizacja konsultacji jest uzależniona od potrzeb uczniów, a także warunków pracy szkoły.
• Za zgodą dyrektora szkoły, centrum lub placówki uczniowie, którzy biorą udział w konkursach, olimpiadach i turniejach, mogą uczestniczyć w tych zawodach wiedzy po spełnieniu warunków regulaminowych określonych przez organizatorów konkursów, olimpiad i turniejów.
• W dniach 20-22 grudnia 2021 r. można organizować w szkole zajęcia wspomagające.

Źródło: www.gov.pl

Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka - Powszechna Deklaracja Praw Człowieka

Siedemdziesiąt sześć lat temu, 10 grudnia 1948 roku, państwa ONZ przyjęły dokument będący obecnie najczęstszą podstawą ich publicznej krytyki – Powszechną Deklarację Praw Człowieka. Jej stosowanie przedstawia się różnie, ale wiele grup, organizacji i ruchów społecznych znajduje w niej do dziś inspirację do działania. W rocznicę uchwalenia Deklaracji obchodzimy Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka.

„Powszechna” – a co to oznacza?

Deklaracja Praw Człowieka jest „powszechna”. Cóż to w zasadzie znaczy? Jej twórcy stali na stanowisku, że prawa człowieka dotyczą wszystkich ludzi, na całym świecie. Od początku to podejście było podważane przez niektóre państwa, które usprawiedliwiają nieprzestrzeganie zapisanych w niej praw, mówiąc o zachodnim pochodzeniu całej koncepcji i swojej odmienności kulturowej. Kofi Annan (Sekretarz Generalny ONZ w latach 1997-2006) odpowiadał na takie twierdzenia, że „to zawsze rządy powołują się na różnice kulturowe, nigdy zwykli ludzie”.

Ochrona praw człowieka – od koncepcji do praktyki

Od Powszechnej Deklaracji rozpoczęło się budowanie międzynarodowego systemu ochrony praw człowieka. Była to pierwsza próba spisania wspólnych praw i wolności przez ludzi z różnych kultur. Przez ostatnie 60 lat na bazie Deklaracji powstały dziesiątki konwencji (czyli dokumentów wiążących) o zasięgu globalnym lub regionalnym i różnym zakresie tematycznym. Powstał zestaw konwencji ONZ (najwięcej krajów przystąpiło do Konwencji Praw Dziecka), a także kilka systemów regionalnych, z których najlepiej rozwinięty jest istniejący w Europie.

Na straży Europejskiej Konwencji Praw Człowieka stoi międzynarodowy trybunał z siedzibą w Strasbourgu, do którego może odwołać się każdy mieszkaniec i każda mieszkanka Europy (poza mieszkańcami Białorusi i Kosowa), jeżeli możliwości dochodzenia swoich praw we własnym kraju okażą się nieskuteczne. System ten pomógł dziesiątkom tysięcy osób. Orzecznictwo Trybunału przyczyniło się do wyłonienia wspólnego sposobu rozumienia, czym w praktyce są wolność wypowiedzi, zrzeszania się czy wolność nieludzkiego lub poniżającego traktowania. 

Niezbędnym elementem systemu ochrony praw człowieka, poza międzynarodowymi dokumentami, trybunałami i komitetami są organizacje pozarządowe. Zarówno te globalne – jak Amnesty International, jak i krajowe – jak Helsińska Fundacja Praw Człowieka, ale także mniejsze, mniej znane – lokalne. To one sprawiają, że prawa człowieka są żywą ideą, a ci, których prawa zostały złamane, mają się do kogo zwrócić – aby nagłośnić ich sprawę i znaleźć sprawiedliwość. Takim obrońcą może zostać każda i każdy z nas.

Na podstawie artykułu Wojciecha Makowskiego

Opublikowano w ramach projektu Postaw na rozwój. Zrównoważony! – 2. edycja współfinansowanego w ramach programu polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w 2014 r.

Grafika, źródło: https://pixabay.com/pl/illustrations/prawo-prawa-cz%c5%82owieka-cz%c5%82owiek-r%c4%99ce-597119/

Mikołajki to taki przedsmak świąt, w klasach uczniowie już z niepokojem wyglądają Św. Mikołaja.

W przeddzień wieczorem dzieci i dorośli wieszają na kominku, kaloryferze albo klamce skarpety albo wystawiają buty, abo po prostu rano z emocjami przeszukują poduszki by sprawdzić, czy Mikołaj nie zawiódł w tym roku.Ale mikołajki to nie tylko prezenty. To to czas powolnego przygotowywania ozdób świątecznych, pieczenia pierniczków, wypisywania kartek świątecznych.

To też ostatni moment na wysłanie listu do świętego Mikołaja. Jeśli chcesz zaoszczędzić na znaczku (zwykły znaczek do Finlandii kosztuje 10 zł), to szybko napisz list i zostaw go na parapecie, może Mikołaj, który wpadnie podrzucić Ci prezent mikołajkowy zabierze go ze sobą i na spokojnie przeczyta. Gotowe wzory listów znajdziesz w pakiecie. A poza tym pomysły na niematerialne prezenty, przepis na pierniczki, szablony świąteczne i pomysł na proste kartki świąteczne.

Pobierz cały pakiet mikołajkowy: pakiet-12-06-Mikolajki.pdf

Grafika, źródło: https://pixabay.com/pl/vectors/ksi%c4%99%c5%bcyc-sylwetki-%c5%9bwi%c4%99ty-miko%c5%82aj-31665/

Źródło informacji: https://www.ekokalendarz.pl/kategoria/swieta/mikolajki/

„Zrównoważony rozwój: Nadzieja w technologii”

("Sustainable Development: The Promise of Technology”)

Za drzwiami domu zaczynają się schody: barierki, wysokie krawężniki, brak podjazdów, zbyt wąskie drzwi lub przejścia i za małe pomieszczenia sanitarno-higieniczne, niedostosowane windy i niewystarczające komunikaty dźwiękowe czy wizualne.

Ograniczenia w dostępie do informacji – wiadomości bez lektora języka migowego, nieczytelne, przeładowane graficznie strony internetowe czy zbyt drobna lub niekontrastowa czcionka.

Trudności ze znalezieniem pracy i stereotypowe postrzeganie osób z niepełnosprawnościami jako niezaradnych życiowo czy niezdolnych do podjęcia zatrudnienia.

Ustanowione w 1992 roku przez Zgromadzenie Ogólne ONZ święto wyznacza cykl corocznych podsumowań w krajach członkowskich i wytyczenie działań, umożliwiających pełne uczestnictwo osób z niepełnosprawnościami w życiu społecznym, gospodarczym, politycznym i kulturalnym. Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2011 roku, liczba osób z niepełnosprawnościami w Polski stanowi około 4,7 mln osób, czyli 12,2 % ludności kraju. 

Według Międzynarodowej Organizacji Zdrowia natomiast, z pewną formą niepełnosprawności na świecie żyje około 1 miliard ludzi. Na dodatek, grupa osób dotkniętych tym problemem wzrasta w przypadku starzejących się społeczeństw, gdzie ograniczenia związane z wiekiem są doświadczeniem coraz szerszej części ludności.

Dlatego odpowiednie przystosowania dla osób z ograniczoną sprawnością stają się celem normatywnym działań i jakością współczesnego egalitarnego oraz przewidującego społeczeństwa.

Żeby skuteczniej chronić prawa osób niepełnosprawnych, m.in. do wolności i bezpieczeństwa, swobody poruszania się, niezależnego życia, ochrony zdrowia, życia prywatnego i rodzinnego, jak również do edukacji oraz udziału w życiu politycznym i kulturalnym, w 2006 roku na Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych została przyjęta Konwencja Praw Osób Żyjących z Niepełnosprawnością.

Znalazły się w niej oprócz wyżej wymienionych regulacje związane z dostępem do przestrzeni i budynków użyteczności publicznej, informacji i komunikacji. Państwa-strony, które ratyfikowały konwencję, są zobowiązane do wdrażania jej postanowień i opracowania mechanizmu, z tytułu którego będą chronione gwarantowane przez Konwencję prawa. Polska ratyfikowała porozumienie dwa lata temu i wkrótce mija termin przedstawienia Komitetowi ONZ ds. praw osób niepełnosprawnych sprawozdania z podjętych działań. Biuro Rzecznika do Praw Obywatelskich do 10 grudnia zaprasza w związku z tym na konsultacje społeczne, których celem jest weryfikacja i ewentualne uzupełnienia czy poprawki na podstawie uwag osób związanych z zagadnieniem niepełnosprawności.

Międzynarodowemu Dniu Osób Niepełnosprawnych co roku patronuje określony temat przewodni. Tegoroczne hasło brzmi „Zrównoważony rozwój: Nadzieja w technologii” (Sustainable Development: The Promise of Technology”. Trzy komponenty, na których się opiera to: cele zrównoważonego rozwoju włączające osoby niepełnosprawne, strategie zmniejszania ryzyka katastrofy i postępowania w stanach alarmowych oraz tworzenie środowiska umożliwiającego pracę. 

Technologie oferują dostęp do informacji i ułatwienia komunikacyjne, które przyczyniają się do włączenia osób niepełnosprawnych w proces rozwoju społeczeństwa. Wspierają wczesne systemy powiadamiania i ograniczania ryzyka w sytuacjach alarmowych, zagrażających zdrowiu lub życiu, na które osoby z niepełnosprawnością są narażone od 2 do 4 razy bardziej niż osoby bez dysfunkcji. Wspomagają zatrudnianie osób niepełnosprawnych poprzez możliwość wykorzystania rozwiązań adaptacyjnych, dzięki czemu mogą one skorzystać z możliwości wykonywania różnych zawodów.

Strategie integrowania osób niepełnosprawnych w życie społeczne mają szczególne znaczenie, zważywszy na fakt, że ograniczenia fizyczne, umysłowe czy sensoryczne dotykają obecnie około 10% światowej populacji. Wysoki poziom bezrobocia, brak dostępu do odpowiedniego wykształcenia czy opieki zdrowotnej, nieodpowiednie przystosowania środowiskowe oraz stereotypowe przekonania to główne przeszkody w osiągnięciu pełnego uczestnictwa osób niepełnosprawnych w życiu społecznym.

Poświęcone danemu zagadnieniu święto stwarza okazję do budowania przeświadczenia, że usuwanie tych ograniczeń i tworzenie płaszczyzny do wspólnego funkcjonowania dla osób z różnymi kategoriami sprawności, jest celem wzbogacającym społeczność i przynoszącym obustronne korzyści.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wprowadza następujące pojęcia niepełnosprawności, uwzględniając stan zdrowia człowieka:

• Niesprawność (impariment) - każda utrata sprawności lub nieprawidłowość w budowie czy funkcjonowaniu organizmu pod względem psychologicznym, psychofizycznym lub anatomicznym;

• Niepełnosprawność (disability) - każde ograniczenie bądź niemożność (wynikające z niesprawności) prowadzenia aktywnego życia w sposób lub zakresie uznawanym za typowe dla człowieka;

• Ograniczenia w pełnieniu ról społecznych (handicap) - ułomność określonej osoby wynikająca z niesprawności lub niepełnosprawności, ograniczająca lub uniemożliwiająca pełną realizację roli społecznej odpowiadającej wiekowi, płci oraz zgodnej ze społecznymi i  kulturowymi uwarunkowaniami.

Społeczny kontekst tematyki niepełnosprawności został omówiony w Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (International Classification of Functioning, Disability and Health - ICF), przyjętej podczas Światowego Zgromadzenia na rzecz Zdrowia (World Health Assembly) w 2001 roku. Dokument ten podkreśla, że niepełnosprawność dotyczy całej ludzkości, nie można obarczać problemami związanymi z niepełnosprawnością mniejszości społecznych - każdy człowiek może doświadczyć pogorszenia stanu zdrowia i stać się osoba niepełnosprawną.

Zobacz:

The Present - to krótkometrażowy filmik animowany z roku 2014, wyróżniony 50 nagrodami i przetłumaczony na wiele języków. Jej twórca, Jacob Frey, przedstawił opowieść pełną różnych emocji - od zniechęcenia, poprzez radość, aż po wzruszenie. Skłania widza do refleksji i domysłów, na temat sytuacji i życia niepełnosprawnego chłopca. Fakt, że nie dostajemy gotowych odpowiedzi, pogłębia tylko znaczenie i wymowę tej animacji. Zachęcam do obejrzenia!link do filmu:

https://youtu.be/WjqiU5FgsYc

Prezentacja zawierająca ogólne informacje o niepełnosprawności:

Prezentacja-Kazdy-inny-wszyscy-rowni.pdf

Prezentacja Savoir -vivre wobec osób niepełnosprawnych:

Savoir-vivre-wobec-osob-niepelnosprawnych.pdf

Dowiedz się więcej:

Oficjalna strona Biura ONZ ds.

Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych

Praktyczny poradnik savoir – vivre wobec osób niepełnosprawnych: MPIPS_Savoir_vivre.pdf

Wyszukiwarka obiektów dostępnych dla osób niepełnosprawnych: niepełnosprawnik.pl

Strona opracowana na podstawie materiałów ONZ we współpracy ze Stowarzyszeniem Przyjaciół Integracji.

https://www.ekokalendarz.pl/dzien-osob-niepelnosprawnych/

Grafika, źródło Pixabay. CC0 public domain

Tydzień Życzliwości i Pozdrowień 2021

22-26.11.2021

21 listopada obchodzimy Światowy Dzień Życzliwości i Pozdrowień. Ma on służyć promowaniu idei pokoju na całym świecie poprzez okazywanie przyjaznych emocji. Aby włączyć się w obchody święta, wystarczy się uśmiechnąć i być uprzejmym dla innych.

Obecnie Światowy Dzień Życzliwości i Pozdrowień jest obchodzony w ponad 180 krajach na świecie. W Polsce - od 2006 roku. 

Wszyscy przychodzimy ubrani na żółto 22.12021.
Żółty kolor, to kolor życzliwości, Światowy Dzień Życzliwości obchodzimy co roku 2listopada.
Wychowawców lub osoby przez wychowawców wyznaczone robią „żółte” zdjęcia klasowe i przesyłają do Barbary Kamińskiej w celu udostepnienia na szkolny FB.

Prezentacja

Do inspiracji na lekcje wychowawcza zostanie przesłana krótka prezentacja dotycząca Światowego Dnia Życzliwości, do zagajenia tematu.

Prezentacja_1-3_Tydzien_Zyczliwosci_2021.pdf

Prezentacja_4-8_Tydzien_Zyczliwosci_2021.pdf

Podaj życzliwą dłoń.
Każdy uczeń w klasie odrysowuje swoja dłoń na kartce ( w dowolnym kolorze) i wycina. Na każdym paluszku wypisuje jakąś życzliwość. Potem klasa wspólnie robi kolaż i wywiesza w klasie. W gabinecie 33 do pobrania szary papier lub karki flipcharta. Najładniejsze 29.11.2021 wywiesimy na korytarzu.

Portret człowieka Życzliwego

Każda klasa ma za zadanie stworzenie portretu człowieka życzliwego wg swojego pomysłu, ale na złączonym schemacie. Wydruk A3 do pobrania w gabinecie pedagoga. Wykonane prace wychowawca wiesza w klasie. Najtrafniejsze wywiesimy na korytarzu.

eduresized_Portret-czlowieka-zyczliwego_do_druku_Tydzien_Zyczliwosci_2021.jpg

Losowanie dobrych uczynków
Wychowawcy otrzymują listę dobrych uczynków do wycięcia. Uzupełniają imiona uczniów wobec których ten dobry uczynek ma być spełniony. Uczniowie losują dobre uczynki do spełnienia, a wychowawca potem odnotowuje ich realizację. Jeśli uczeń wylosuje siebie, to powtarza losowanie.

Lista_dobrych_uczynkow_do_losowania_Tydzien_Zyczliwosci_2021.pdf

Plebiscyt życzliwości

Jak co roku Kapituła Orderu Życzliwości ogłasza plebiscyt we wszystkich klasach na osobę najżyczliwszą w klasie w roku 2021. Wychowawca przeprowadza głosowanie, a wyniki przesyła do Ewy Saniternik-Krewniak poprzez librusa do dnia 26.11.2021. Ordery Życzliwości wraz z dyplomami będą wręczane przez Dyrektora Szkoły od 29.2021 w poszczególnych klasach w asyście Kapituły Orderu Życzliwości.

Konkurs na rymowankę

Zespól Psychologiczno-Pedagogiczny ogłasza konkurs na Wiersz, rymowankę o Życzliwości dla klas 4-8.

Wychowawców wszystkich klas prosimy o przeczytanie  załączonych wierszy do inspiracji konkursowych w klasach 4-8, a w klasach 1-3 po prostu do nastroju życzliwości w dniu 22.11.2021.

Ogłoszenie poprzez Librusa  termin nadsyłania prac 26.11.2021 na adres ewa.saniternik-krewniak@sp12.eu

Rymowanki_lub_wiersze_o_zyczliwosci_Tydzien_Zyczliwosci_2021.pdf

Zespół Psychologiczno-Pedagogiczny

Zapraszamy dzieci i młodzież do udziału w konkursie plastycznym „Karteczka bożonarodzeniowa i noworoczna”.

Konkurs ma na celu, m.in. utrwalanie i przekazywanie tradycji kulturowych, prezentacje możliwości twórczych dzieci i młodzieży, poszerzanie wiedzy z zakresu różnych technik plastycznych.

W konkursie mogą wziąć udział dzieci młodzież w wieku od 5 do 15 lat.Technika prac dowolna, na podłożu papierowym, format 21cm x 15cm.

Nieograniczona forma graficzna, literacka, estetyczna.

Każda pracę należy opisać: imię, nazwisko, wiek autora, tytuł pracy, nazwa, numer telefonu i adres placówki. Nie ograniczamy ilości prac.

Prace należy nadsyłać do dnia 27 grudnia 2021 roku na adres:Młodzieżowy Dom Kultury „Dom Harcerza”30-059 Kraków, ul. Reymonta 18

Szczegółowe postanowienia regulaminu i oświadczenie na stronie internetowej organizatora i FB: https://www.facebook.com/mdkdhreymonta18/

Promocja MDK DHMŁODZIEŻOWY DOM KULTURY „DOM HARCERZA”30-059 Kraków, ul. Reymonta 18tel. 12 638 42 12tel/fax 12 637 37 61, 12 637 59 35

e-mail: mdkdh.krakow@gmail.com; biuro@mdk-dh.krakow.pl

www.mdk-dh.krakow.pl

https://www.facebook.com/mdkdhreymonta18

11 listopada 2021 - to już 103 rocznica odzyskania niepodległości.

W tym dniu będzie miało miejsce wiele wydarzeń od uroczystości państwowych przez wystawy, koncerty, gry plenerowe, warsztaty, debaty historyczne, uroczystości szkolne. Sprawozdanie z naszych uroczystości we środę.

Narodowe Święto Niepodległości – święto państwowe w Polsce obchodzone corocznie 11 listopada dla upamiętnienia odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918, po 123 latach zaborów (1795–1918). Święto zostało ustanowione ustawą z dnia 23 kwietnia 1937, zniesione ustawą Krajowej Rady Narodowej 22 lipca 1945, przywrócono je ustawą w okresie transformacji systemowej w 1989. 

Odzyskiwanie przez Polskę niepodległości było procesem stopniowym. Wybór 11 listopada uzasadnić można zbiegiem wydarzeń w Polsce z zakończeniem I wojny światowej dzięki zawarciu rozejmu w Compiègne 11 listopada 1918, pieczętującego ostateczną klęskę Niemiec. Dzień wcześniej przybył do Warszawy Józef Piłsudski. W tych dwóch dniach, 10 i 11 listopada 1918, naród polski uświadomił sobie w pełni odzyskanie niepodległości, a nastrój głębokiego wzruszenia i entuzjazmu ogarnął kraj. Jędrzej Moraczewski opisał to słowami:

Niepodobna oddać tego upojenia, tego szału radości, jaki ludność polską w tym momencie ogarnął. Po 120 latach prysły kordony. Nie ma „ich”. Wolność! Niepodległość! Zjednoczenie! Własne państwo! Na zawsze! Chaos? To nic. Będzie dobrze. Wszystko będzie, bo jesteśmy wolni od pijawek, złodziei, rabusiów, od czapki z bączkiem, będziemy sami sobą rządzili. (...) Cztery pokolenia nadaremno na tę chwilę czekały, piąte doczekało. (...)

Zapraszamy wszystkich do wykonania Kokardy Narodowej. (film instruktażowy poniżej).

Kokarda narodowa – rozetka w barwach biało-czerwonych będąca patriotycznym, narodowym symbolem Polaków.

Często nazywana kotylionem, nie do końca poprawnie bo kotylion to zbiorowa zabawa taneczna, w czasie której pary tancerzy noszą ozdobne odznaki, przypięte do piersi, zwane też kotylionami. Zazwyczaj są to wzorowane na orderach małe wstążeczki, rozetki, bukieciki lub kokardy (bywają mylone z kokardą narodową). Pary jednakowych kotylionów są na początku zabawy rozdzielane między tancerzy i tancerki – zabawa polega na tym, aby posiadacze jednakowych kotylionów odnaleźli się na sali i tańczyli parami. Zabawą kieruje wodzirej. Losowanie jest często „ustawiane”, aby połączyć określone pary. Klasyczny kotylion to taniec wirowy, podobny do walca wiedeńskiego

Kokarda jest kolistą rozetką (wcześniej również stosowano kokardy w owalnym kształcie) złożoną z dwóch kolorowych wstążek. Według zaleceń średnica kokardy narodowej powinna wynosić od 4 do 6 cm i powinna składać się z dwóch okręgów białego centralnego oraz okalającego go czerwonego. Zgodnie z heraldycznym znaczeniem barw kokarda odwzorowuje godło Królestwa Polskiego: białego orła na czerwonym polu.

„Kokardki państwowe (narodowe) polskie okrągłe mają mieć:

1) środek (serce) biały objęty kołem czerwonem poza którem na zewnątrz jest jeszcze biały otok albo

2) kokardka narodowa polska ma mieć tylko środek (serce) biały otoczony na zewnątrz barwą czerwoną (cynober).

Kolor bowiem biały jako zastępujący godło Orła białego musi być zawsze na pierwszem miejscu drugie miejsce przypada barwie tarczy t. j. barwie czerwonej”. – hasło Kokarda Narodowa – Encyklopedia „Gutenberga” – 1931 r.

Pomimo takich ustaleń heraldycznych, powszechnym stało się noszenie kokard o odwróconej kolejności barw (czerwone serce z białym otokiem) – ukazał to m.in. Artur Grottger na obrazie Pożegnanie powstańca.

Dostęp: Wikipedia

Dama przypina biało-czerwoną kokardę na rogatywce powstańca styczniowego – fragm. obrazu Artura Grottgera

Kokarda heraldyczna z orzełkiem III RP

Jak wykonać prostą Kokardę narodową? 

Światowy Dzień Przywracania Czynności Serca to globalna inicjatywa mając na celu zwiększenie świadomości na temat znaczenia resuscytacji osób postronnych. Święto zostało ustanowione w 2018 r. i jest obchodzone corocznie 16 października. W Europie Dzień Resuscytacji był już obchodzony od 2013 roku jako Europejski Dzień Przywracania Czynności Serca.

RKO nawet 3-krotnie zwiększa szanse na przeżycie  

Święto obchodzimy od 2013 roku. Jego inicjatorem jest Europejska Rada Resuscytacji, która za pomocą tej okazji chce zapoznać jak największą liczbę osób z podstawowymi zasadami resuscytacji. Kiedy może przydać się ta wiedza? Kiedy mamy do czynienia z przypadkiem nagłego zatrzymania krążenia. Taka sytuacja może zdarzyć się wszędzie – w naszym domu, pracy, na ulicy, w kinie. Zatrzymanie serca może prowadzić do nieodwracalnego niedotlenienia mózgu i innych narządów, dlatego natychmiastowa pomoc jest konieczna – czekanie na karetkę może doprowadzić do tragedii. Wykonanie resuscytacji na miejscu zwiększa szanse na przeżycie 2-3-krotnie, niestety podejmujemy się jej za rzadko – tylko raz na 5 przypadków. 

To właśnie zatrzymanie akcji serca jest główną przyczyną zgonów na świecie – w samej Europie z tego powodu umiera 400 tysięcy osób. Udzielenie pomocy to nie tylko nasza powinność, ale też obowiązek – za jej nieudzielenie musimy liczyć się z konsekwencjami. Wiele osób boi się podejmować ratowania życia z braku wiedzy, albo krążących mitów – jednym z nich jest to, że możemy komuś połamać żebra. To prawda, może się tak zdarzyć, jednak złamane żebra można leczyć, w przeciwieństwie do niedotlenionego mózgu. Dlatego właśnie każdy z nas powinien znać zasady resuscytacji.   

A zasady są bardzo proste.

Najpierw należy ocenić stan osoby nieprzytomnej i zawołać pomoc lub zadzwonić po karetkę.

Trzeba sprawdzić, czy osoba reaguje na bodźce, czy jej drogi oddechowe są udrożnione i czy oddycha.

Jeżeli klatka piersiowa się nie porusza i nie czujemy powiewu powietrza pod nosem, to należy przejść do przywracania akcji serca.

Należy tutaj pamiętać o zasadzie 30:2 – na 30 ucisków klatki piersiowej trzeba wykonać dwa wdechy ratunkowe. Taką metodę trzeba powtarzać aż do przyjechania karetki. 

To święto jest idealną okazją, żeby podszkolić się z resuscytacji. Możemy obejrzeć film na Youtube albo zgłosić się na profesjonalny kurs. Zainteresujmy się też czy nasze dzieci i inni bliscy wiedzą, jak uratować komuś życie.

5 minut nauki może w przyszłości zmienić czyjeś życie!

Klasa 7b uczestniczyłą w maratonie RKO, resuscytacji krążeniowo-oddechowej.