Psycholodzy

---

1. Psycholodzy

2. Pedagodzy

3. Logopedzi

4. Rewalidanci

5. Trening umiejętności społecznych

6. Nauczyciele współorganizujący kształcenie

7. Edukacja dla bezpieczeństwa

---

 

Psycholodzy

• Michał Kuś

Zajmuje się diagnozą psychologiczną uczniów, indywidualną terapią dzieci i młodzieży, terapią rodzin oraz poradnictwem dla rodziców. Prowadzi treningi EEG Biofeedback, zajęcia warsztatowe dla uczniów oraz szkolenia dla rodziców i nauczycieli. Zajmuje się doradztwem wyboru zawodu i kierunku dalszego kształcenia oraz poradnictwem edukacyjno-zawodowym.

 

• Mirosław Kurowska

• Natalia Marzec

 

---

Pedagog koordynator

• Ewa Saniternik-Krewniak

Pedagog, terapeuta pedagogiczny, neuroterapeuta, doradca zawodowy, koordynator Zespołu Psychologiczno-Pedagogicznego.

Zajmuje się diagnozą pedagogiczną uczniów szkoły podstawowej oraz poradnictwem dla rodziców. Prowadzi indywidualne zajęcia korekcyjno- wyrównawcze, w tym Metodą Warnkego, zajęcia edukacyjne i profilaktyczne dla uczniów oraz treningi EEG Biofeedback. Organizuje i prowadzi  zajęcia warsztatowe dla uczniów oraz szkolenia dla rodziców i nauczycieli. Współorganizuje wyjazdy integracyjne dla klas. Wraz z zespołem organizuje Dzień Orientacji Zawodowej . Zajmuje się także doradztwem wyboru zawodu i kierunku dalszego kształcenia oraz poradnictwem edukacyjno-zawodowym. Udziela pomocy w trudnych sytuacjach materialnych rodziny. Informuje rodziców w zakresie dowozu do szkoły uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych.

---

Logopedzi

• Donata Krzyżanowska

 

• Ewa Malinowska-Pawlica

Logopeda zajmuje się terapią  wad wymowy. Pomaga zdiagnozować i usunąć bariery w komunikacji językowej, które mogą zaburzać rozwój intelektualny, emocjonalny i społeczny dziecka.

---

Rewalidanci

• Ewa Malinowska-Pawlica

• Mariola Mleczko

• Agnieszka Znojek

• Marzena Zacharska

• Alicja Żmuda

Rewalidacja - (łac. re - znów, valius - mocny) jest to oddziaływanie zmierzające do przywrócenia pełni sił osobom osłabionym poważną choroba lub urazami.
Celem zajęć rewalidacyjnych nie jest wyrównywanie braków. Rewalidacja przystosowuje upośledzonego do życia w społeczeństwie. Jej celem jest stawianie na mocne strony dziecka oraz szukanie tego co w nim jest najlepsze.
Główne kierunki oddziaływań rewalidacyjnych:

• Maksymalne usprawnianie, rozwijanie, fortioryzacja tych wszystkich funkcji psychicznych i fizycznych, które są najsilniejsze i najmniej uszkodzone.
• Optymalne korygowanie funkcji zaburzonych i uszkodzonych, defektów i zniekształceń.
• Kompensowanie, czyli wyrównywanie przez zastępowanie.
• Dynamizowanie rozwoju (stymulowanie).

O zajęciach rewalidacyjnych dla danego ucznia po wcześniejszej diagnozie decydują: lekarz , psycholog, wychowawca klasy oraz nauczyciel rewalidacji.

W zajęciach rewalidacyjnych wyróżniamy:

1. zajęcia dydaktyczno- wyrównawcze
2. zajęcia korekcyjne:

• korekcyjno - kompensacyjne
• gimnastyka korekcyjna
• zajęcia logopedyczne

 

---

TUS - trening umiejętności społecznych

• Edyta Jaźwiecka, Natalia Marzec, Grażyna Olszak

Osoby uczestniczące w TUS przechodzą swoistego rodzaju trening, który wspiera umiejętności potrzebne na co dzień, w wielu sytuacjach związanych z przebywaniem w różnych grupach społecznych. Podczas TUS dzieci i młodzież zdobywają umiejętności komunikacji, począwszy od nauki przedstawiania się i prowadzenia przyjaznych rozmów, poprzez opowiadanie o sobie, aktywne słuchanie, po umiejętność samokontroli i okazywania szacunku innym. Umiejętności społeczne, których uczy TUS, to też bardzo istotna w naszym życiu umiejętność rozpoznawania własnych emocji, radzenia sobie z nimi, radzenie sobie z lękiem, stresem. To również okazywanie zainteresowania uczuciami innych. TUS uczy też jaką postawę przyjąć w sytuacji zachowań prowokujących i agresywnych ze strony innych. Jak poradzić sobie z odrzuceniem i wykluczeniem. Pod tym hasłem mamy też umiejętności pokonywania trudności, asertywność, cierpliwość, rozwiązywanie problemów, także w grupie, umiejętność współzawodnictwa, wytrwałość.

Zajęcia TUS są przeznaczone głównie dla dzieci i młodzieży przeżywających trudności w relacjach, ale nie tylko. Trening szczególnie polecany jest dzieciom z autyzmem, zespołem Aspergera, zaburzeniami zachowania oraz z ADHD. Warto wspomnieć, że bardzo dobre efekty obserwujemy też u dzieci lękliwych, nieśmiałych i wycofanych. Bywają dzieci, którym trudno zawierać przyjaźnie, trudno poradzić sobie z przeżywanymi w relacjach emocjami, mimo, że na pierwszy rzut oka nie mają kłopotu z nawiązywaniem relacji rówieśniczych i funkcjonują nieźle w grupie. Dla takich dzieci również taki trening może być pomocny i dawać bardzo dobre efekty w codziennym funkcjonowaniu. Niewielkie wsparcie może powodować dużą zmianę. 

---

Nauczyciele współorganizujący kształcenie

• klasa 1b - Donata Nieć-Jaremska

• klasa 2b - Agnieszka Wideł
• klasa 2c - Wioletta Kuś

• klasa 3b - Anna Milewska

• klasa 3c - Marta Kaczmarska

• klasa 4b - Katarzyna Zaczyńska-Szych

• klasa 5b - Katarzyna Leśniarek-Ciaputa

• klasa 5c - Anna Kordaszewska

• klasa 6b - Małgorzata Jęczmionek

• klasa 7b - Anna Sobecka

• klasa 8b - Halina Firlit

• Zadania pedagoga specjalnego wg. Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej:

1. prowadzi wspólnie z innymi nauczycielami zajęcia edukacyjne oraz wspólnie z innymi nauczycielami, specjalistami i wychowawcami grup wychowawczych realizuje zintegrowane działania i zajęcia określone w programie;
2. prowadzi wspólnie z innymi nauczycielami, specjalistami i wychowawcami grup wychowawczych pracę wychowawczą z uczniami niepełnosprawnymi, niedostosowanymi społecznie oraz zagrożonymi niedostosowaniem społecznym;
3. uczestniczy, w miarę potrzeb, w zajęciach edukacyjnych prowadzonych przez innych nauczycieli oraz w zintegrowanych działaniach i zajęciach, określonych w programie, realizowanych przez nauczycieli, specjalistów i wychowawców grup wychowawczych;
4. udziela pomocy nauczycielom prowadzącym zajęcia edukacyjne oraz nauczycielom, specjalistom i wychowawcom grup wychowawczych realizującym zintegrowane działania i zajęcia, określone w programie, w doborze form i metod pracy z uczniami niepełnosprawnymi, niedostosowanymi społecznie oraz zagrożonymi niedostosowaniem społecznym;
5. prowadzi zajęcia odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów, w szczególności zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne i socjoterapeutyczne;
6. przygotowuje wraz z zespołem psychologiczno - pedeagogicznym Wielospecjalistyczną Ocenę Poziomu Funkcjonowania Ucznia, Indywidualny Program Edukacyjno – Terapeutyczny oraz jego ewaluację;
7. koordynuje realizację zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego;
8. współorganizuje proces kształcenia oraz pracę specjalistów.

---

Edukacja dla bezpieczeństwa

• Marek Kania

nauczyciel EDB w klasach 8. jest członkiem Zespołu Psychologiczno – Pedagogicznego. W swojej pracy zajmuje się przygotowywaniem  uczniów do obywatelskich postaw niesienia pomocy potrzebującym. Prowadzi zajęcia z Pierwszej Pomocy . Przygotowuje uczniów w sposób praktyczny do właściwego zachowania i odpowiednich reakcji w sytuacjach trudnych i kryzysowych stwarzających zagrożenie dla życia i zdrowia. 

Edukacja dla bezpieczeństwa służy przygotowaniu uczniów do właściwego zachowania oraz odpowiednich reakcji w sytuacjach stwarzających zagrożenie dla zdrowia i życia. Przedmiot obejmuje różnorodne treści kształcenia z zakresu bezpieczeństwa państwa, treści dotyczące organizacji działań ratowniczych, edukacji zdrowotnej i pierwszej pomocy.

Bezpieczeństwo państwa pojmowane jest jako obszar wiedzy, który wyjaśnia mechanizmy zapewnienia ładu, porządku, stabilności społeczności ludzkich, a także towarzyszących temu koncepcji, metod i form postępowania. Kształcenie, w ramach przygotowania do działania w stanach nadzwyczajnych, ma charakter interdyscyplinarny, nastawiony na skuteczne działanie i radzenie sobie poszczególnych jednostek w sytuacjach określonych zagrożeń.

Jedną z najważniejszych umiejętności zdobywanych w szkole jest umiejętność udzielania pierwszej pomocy. Już na wczesnym etapie edukacji należy wprowadzić zagadnienia związane z ochroną zdrowia i życia: ocenę bezpieczeństwa miejsca zdarzenia, rozpoznanie potencjalnego zagrożenia życia na podstawie prostych objawów, skuteczne wezwanie pomocy, podejmowanie wstępnych czynności ratujących życie.