Aktualności

Jest taki dzień w środku zimy

Pachnący barszczem, choinką.

Wesołych świąt sobie życzymy

Karmiąc się szczęścia drobinką.

Nadzieja wchodzi w nasze progi

Miłość otwiera ramiona

Dzień wszystkim nam drogi

Radość smutek pokona.

Pierwsza gwiazdka zaświeci

Życzliwość z uśmiechem się spłata

W świat kolęda poleci

Wiara do serca wkracza.

Przystańmy więc na chwilę

Nadzieja niech przetrwa rok cały

Uśmiech króluje codziennie,

A wiara niech kruszy skały!

Szanowni Państwo, Kochani Uczniowie!

Zdrowych, spokojnych i pełnych refleksji Świąt Bożego Narodzenia

oraz Szczęśliwego Nowego 2022 Roku

życzy Dyrekcja

Rekordowy łańcuch z papieru przygotowała klasa 7b

Propozycji ozdób choinkowych i świątecznych jest tak wiele, że wystarczyłoby na pokaźnych rozmiarów książkę. Każdy niemal region Polski posiada swoje, ludowe metody, techniki i rodzaje bombek i łańcuchów choinkowych oraz ozdób na stoły, okna itp. itd. Wpływy zagraniczne również są widoczne, a ich metody dostępne.

Wpływ rodzinnego przygotowywania świąt na relacje między domownikami jest tak oczywisty, że chyba nie muszę wymieniać. Dodatkową zaletą jest coroczna oryginalność ozdób, których jakość wykonania i pomysłowość „rosną” wraz z dzieckiem.

I taką ozdobą jest łańcuch z kolorowego papieru. Pierwszy raz uczniowie klasy uczniowie wpadli na pomysł długiego wspólnego łańcucha w klasie 5, wtedy miał 67 m. W czasie pandemii w 2020 r. mogliśmy (zdalnie) tylko powspominać.

W tym roku postanowiliśmy kontynuować zabawę i wyszedł nam 107 m łańcuch. 

Po powrocie do szkoły będzie go można podziwiać w naszej sali - nr 11

Autorzy z klasy 7b:

Ewelina Paluch, Amelka Łachowska, Sylwia Wiązowska, Weronika Lisowska, Basia Niemczyk, Madzia Cukier, Julka Józefkao, Sebastian Gębka, Tytus Stefański.

Gratulujemy osiągnięcia!

W przyszłym roku zapraszamy inne klasy do współzawodnictwa!

Szopki krakowskie – bogato zdobione, wielowieżowe sceny o architekturze nawiązującej do zabytków Krakowa, przedstawiające misterium Bożego Narodzenia. Krakowskie szopkarstwo znajduje się na Liście reprezentatywnej niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO oraz Krajowej liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego.

By nie dopuścić do zaniku szopkarskiej tradycji, w 1937 roku z inicjatywy Jerzego Dobrzyckiego – wielkiego miłośnika krakowskich tradycji i zwyczajów – zorganizowano u stóp pomnika Adama Mickiewicza konkurs na najpiękniejszą szopkę krakowską. Rok później odbyła się druga edycja konkursu. W okresie okupacji hitlerowskiej konkursów nie organizowano, dopiero w grudniu 1945 roku przy zburzonym przez Niemców pomniku po raz trzeci pojawili się szopkarze. Od 1946 roku organizacją konkursu zajmuje się Muzeum Historyczne Miasta Krakowa.

Konkurs wykreował nowy rodzaj szopki krakowskiej, umownie nazwany szopką konkursową. Poza nielicznymi wyjątkami, szopki te nie pełnią już swej pierwotnej funkcji – nie są scenkami dla odgrywania przedstawień, lecz przeznaczone są wyłącznie do kontemplacji estetycznej. Stąd też wysiłek twórców koncentruje się na doskonaleniu walorów architektonicznych, dekoracyjnych szopki, natomiast miejsce kukiełek zajęły figurki nieruchome, lub – od lat 60. wprawiane w ruch mechanizmami elektrycznymi.

Podstawowy materiał, z którego wykonany jest szkielet samej konstrukcji to drewno lub sklejka. Wieże i mniejsze elementy architektoniczne wykonane są z tektury. Te dwa podstawowe tworzywa wyklejane są na zewnątrz barwną folią aluminiową – staniolem. Niektórzy szopkarze używają również barwnych blaszek. Z kolei ornamenty wykonane są najczęściej z wałeczków staniolu o różnych barwach. W ostatnich latach niektórzy szopkarze stosują staniol samoprzylepny. Witraże dawniej wykonywano z papieru wyklejanego barwnym celofanem, w latach pięćdziesiątych stosowano szklane malowane szybki, a obecnie wykorzystuje się przezroczyste tworzywa sztuczne. Oświetlenie elektryczne pojawiło się w szopkach w połowie lat sześćdziesiątych[8]. W ostatnich dziesięcioleciach nasila się proces mechanizacji szopek, a obok elektrycznych mechanizmów pojawiają się też pozytywki grające kolędy.

Ponieważ szopka w żadnym wypadku nie jest modelem jednej budowli, lecz kompozycją elementów z kilku obiektów, zwykle dominują w niej formy z różnych epok stylowych. Elementem najbardziej charakterystycznym są strzeliste gotyckie wieże, renesansowe arkady i attyki oraz barokowe kopuły. Typowa szopka jest bryłą symetryczną o nieparzystej liczbie wież (3 lub 5 rzadziej 7) i dwóch lub trzech kondygnacjach. Iglice wież zwieńczone są albo wizerunkiem orła z godła Rzeczypospolitej, albo chorągwiami w barwach narodowych lub krakowskich biało-niebieskich. Kondygnacja parterowa najczęściej nawiązuje do fortyfikacji miejskich Krakowa: murów miejskich, Bramy Floriańskiej lub Barbakanu. Centralną część tej kondygnacji wypełnia nisza z figurkami świeckimi. Z kolei w środku pierwszej kondygnacji, która nawiązuje na ogół do Sukiennic, umiejscowiona jest nisza, w której przedstawiona jest scena Bożego Narodzenia.

Inne często spotykane motywy, to wieże kościoła Mariackiego i kopuły kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu, Wieża ratuszowa i różne krakowskie kościoły (m.in. św. Andrzeja). Pojawiają się również nawiązania do Teatru Słowackiego.

Szopki w Pałacu Krzysztofory

Źródło: Wikipedia

Szopka krakowska, Bronisław Pięcik, MHK, 1998

Jasełka 

widowiska o Bożym Narodzeniu wzorowane na średniowiecznych misteriach franciszkańskich, a ich nazwa wywodzi się od staropolskiego słowa jasło oznaczającego żłób. Jasełka rzadziej mogą być nazywane także szopką, betlejemką, a na pograniczu polsko-ukraińskim wertepem. Do największych ulicznych jasełek na świecie zaliczany jest Orszak Trzech Króli.

Za twórcę przedstawień bożonarodzeniowych uważany jest św. Franciszek z Asyżu, który pierwszą taką scenę zaaranżował w 1223 roku w Greccio. Zwyczaj przywędrował z Włoch do Polski na przełomie XIV i XV wieku i stał się zbieżny z kolędowaniem.

Ich treścią była historia narodzenia Jezusa w Betlejem i spisku Heroda. Początkowo figury Dzieciątka, Maryi, Józefa, Trzech Królów i pozostałych osób dramatu były nieruchome. Za sprawą zakonów franciszkańskich i bernardyńskich wprowadzono w ich miejsce marionetki.

W pierwszej połowie XVIII wieku biskupi polscy zakazali wystawiania jasełek w kościołach. Przyczyną było coraz szersze przenikanie do treści przedstawień scen i postaci o charakterze ludycznym. Z szopkami zaczęli wówczas kolędować poza murami świątyń żacy, czeladnicy itp. Dały one początek wędrownym teatrzykom ludowym o świeckim charakterze.

Teksty jasełkowe, najczęściej gwarowe, były w większości anonimowe. Przerabiano je wielokrotnie, między innymi ze względu na fakt, że zawierały wątki odwołujące się do aktualnych wydarzeń.

Do znanych opracowań literackich należą jasełka napisane przez Lucjana Rydla pt. Betlejem polskie.

Do czerpiących z tradycji polskich szopek współczesnych należy szopka dominikańska w Poznaniu z tekstami Jacka Kowalskiego, wystawiana przez Teatrzyk Towarzyski.

Źródło: Wikipedia

W tym roku Jasełak przygotowały klasy 5a i 6b.

Tekst jasełek: Ewa Stadtmüller

Scenariusz: Krzysztof Wiatr

Nagranie i montaż: Marek Kapturkiewicz

Obsługa sprzętu nagłośniającego: Fabian Biesaga (8a) i Arkadiusz Hiżyk (8c)

W przedstawieniu wykorzystano teksty:

Jan Twardowski, Życzenia

Hej kolęda, kolęda! (wykonanie: Jędrusie)

Arabic music

Bóg się rodzi (wykonanie: Krzysztof Krawczyk)

Wśród nocnej ciszy (wykonanie: Golec uOrkiestra)

Lulajże, Jezuniu (wykonanie: Natalia Kukulska)

Do szopy, hej pasterze (wykonanie: Małe Aniołki)

Oj, maluśki, maluśki (wykonanie: Golec uOrkiestra)

Mędrcy świata, monarchowie (Babdu TV)

Dzień jeden w roku (wykonanie: Czerwone Gitary)

Obsada:

Józef – Karol Rotter

Maria – Emilia Biesaga

Herod – Adam Łukasik

Anioł I – Wiktoria Irlik

Anioł II – Estera Saribekyan

Król I – Gustaw Koza

Królowa II – Karolina Krzemieńska

Królowa III – Nikola Tarapacz

Szatan I – Liliana Szarek

Szatan II – Lilly Billen

Śmierć I – Kamila Płoskonka

Śmierć II – Katarzyna Gajewska

Pasterze (klasa 5a)

Róża Gwiazda,  Aleks Pokrzywniak, Juliusz Rzeszowski, Ksenia Sokołowska, Ignacy Zych,

Pasterze (klasa 6b)

Kamil Atłasiewicz, Krystian Grymek, Szymon Jacykiewicz, Patryk Kuśmierz, Mariusz Potrzebowski,  Maksym Potapowicz, Hryhorii Yelisieiev,

Turoń – Ksenia Sokołowska

Czarnoskóry – Zofia Wojakowska

Azjata – Amelia Suszyńska

Żyd – Hanna Żukowska

Indianin – Milena Kubit

Człowiek współczesny I – Hanna Żukowska

Człowiek współczesny II – Juliusz Rzeszowski

Człowiek współczesny III – Zofia Wojakowska

Człowiek współczesny IV – Amelia Suszyńska

Od 20 grudnia br. do 9 stycznia 2022 r. zajęcia w szkołach będą odbywały się w formie zdalnej. Przedszkola natomiast będą funkcjonowały bez zmian. Podpisane przez Ministra Edukacji i Nauki w dniu 13 grudnia br. rozporządzenie w sprawie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 zawiera jednak pewne wyjątki.

Zajęcia on-line będą odbywały się od 20 grudnia br. do 9 stycznia 2022 r. Dotyczy to szkół podstawowych, ponadpodstawowych, placówek kształcenia ustawicznego, centrów kształcenia zawodowego, placówek artystycznych, szkół artystycznych realizujących wyłącznie kształcenie artystyczne, również tych realizujących także kształcenie ogólne w zakresie szkoły podstawowej lub liceum ogólnokształcącego. Praca w formie zdalnej we wskazanym wyżej okresie nie dotyczy przedszkoli, młodzieżowych ośrodków wychowawczych, młodzieżowych ośrodków socjoterapii, ośrodków rewalidacyjno-wychowawczych, specjalnych ośrodków wychowawczych, poradni psychologiczno-pedagogicznych oraz placówek oświatowo-wychowawczych.W przypadkach, w których uczniowie, ze względu na rodzaj niepełnosprawności, nie będą mogli uczyć się w formie zdalnej, dyrektorzy szkół będą zobligowani do zorganizowania zajęć stacjonarnych lub z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość.

Wyjątki:

• W przypadku uczniów klas I-III szkół podstawowych oraz klas im odpowiadających w szkołach artystycznych, którym rodzice nie mają możliwości zapewnić odpowiedniej opieki, dyrektor szkoły powinien umożliwić opiekę świetlicową, jeśli rodzic będzie o to wnioskował.
• Zajęcia stacjonarne będą mogły odbywać się w szkołach podstawowych specjalnych, szkołach specjalnych ponadpodstawowych, również tych funkcjonujących w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych oraz zorganizowanych podmiotach leczniczych i jednostkach pomocy społecznej. O prowadzeniu zajęć w szkole będzie decydował dyrektor z zachowaniem szczególnych środków ostrożności, biorąc pod uwagę warunki i możliwości placówki.
• We wszystkich placówkach oświatowych zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju dziecka oraz zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze będą odbywały się w formie stacjonarnej, niezależnie od ograniczenia ich funkcjonowania.
• Uczniowie przebywający w internatach i bursach, którym warunki nie pozwolą na powrót do domu i naukę w miejscu zamieszkania, mogą pozostać w placówkach.
• Na terenie szkoły można organizować konsultacje indywidualne, grupowe dla uczniów przygotowujących się do egzaminu ósmoklasisty i maturalnego. Organizacja konsultacji jest uzależniona od potrzeb uczniów, a także warunków pracy szkoły.
• Za zgodą dyrektora szkoły, centrum lub placówki uczniowie, którzy biorą udział w konkursach, olimpiadach i turniejach, mogą uczestniczyć w tych zawodach wiedzy po spełnieniu warunków regulaminowych określonych przez organizatorów konkursów, olimpiad i turniejów.
• W dniach 20-22 grudnia 2021 r. można organizować w szkole zajęcia wspomagające.

Źródło: www.gov.pl

Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka - Powszechna Deklaracja Praw Człowieka

Siedemdziesiąt sześć lat temu, 10 grudnia 1948 roku, państwa ONZ przyjęły dokument będący obecnie najczęstszą podstawą ich publicznej krytyki – Powszechną Deklarację Praw Człowieka. Jej stosowanie przedstawia się różnie, ale wiele grup, organizacji i ruchów społecznych znajduje w niej do dziś inspirację do działania. W rocznicę uchwalenia Deklaracji obchodzimy Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka.

„Powszechna” – a co to oznacza?

Deklaracja Praw Człowieka jest „powszechna”. Cóż to w zasadzie znaczy? Jej twórcy stali na stanowisku, że prawa człowieka dotyczą wszystkich ludzi, na całym świecie. Od początku to podejście było podważane przez niektóre państwa, które usprawiedliwiają nieprzestrzeganie zapisanych w niej praw, mówiąc o zachodnim pochodzeniu całej koncepcji i swojej odmienności kulturowej. Kofi Annan (Sekretarz Generalny ONZ w latach 1997-2006) odpowiadał na takie twierdzenia, że „to zawsze rządy powołują się na różnice kulturowe, nigdy zwykli ludzie”.

Ochrona praw człowieka – od koncepcji do praktyki

Od Powszechnej Deklaracji rozpoczęło się budowanie międzynarodowego systemu ochrony praw człowieka. Była to pierwsza próba spisania wspólnych praw i wolności przez ludzi z różnych kultur. Przez ostatnie 60 lat na bazie Deklaracji powstały dziesiątki konwencji (czyli dokumentów wiążących) o zasięgu globalnym lub regionalnym i różnym zakresie tematycznym. Powstał zestaw konwencji ONZ (najwięcej krajów przystąpiło do Konwencji Praw Dziecka), a także kilka systemów regionalnych, z których najlepiej rozwinięty jest istniejący w Europie.

Na straży Europejskiej Konwencji Praw Człowieka stoi międzynarodowy trybunał z siedzibą w Strasbourgu, do którego może odwołać się każdy mieszkaniec i każda mieszkanka Europy (poza mieszkańcami Białorusi i Kosowa), jeżeli możliwości dochodzenia swoich praw we własnym kraju okażą się nieskuteczne. System ten pomógł dziesiątkom tysięcy osób. Orzecznictwo Trybunału przyczyniło się do wyłonienia wspólnego sposobu rozumienia, czym w praktyce są wolność wypowiedzi, zrzeszania się czy wolność nieludzkiego lub poniżającego traktowania. 

Niezbędnym elementem systemu ochrony praw człowieka, poza międzynarodowymi dokumentami, trybunałami i komitetami są organizacje pozarządowe. Zarówno te globalne – jak Amnesty International, jak i krajowe – jak Helsińska Fundacja Praw Człowieka, ale także mniejsze, mniej znane – lokalne. To one sprawiają, że prawa człowieka są żywą ideą, a ci, których prawa zostały złamane, mają się do kogo zwrócić – aby nagłośnić ich sprawę i znaleźć sprawiedliwość. Takim obrońcą może zostać każda i każdy z nas.

Na podstawie artykułu Wojciecha Makowskiego

Opublikowano w ramach projektu Postaw na rozwój. Zrównoważony! – 2. edycja współfinansowanego w ramach programu polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w 2014 r.

Grafika, źródło: https://pixabay.com/pl/illustrations/prawo-prawa-cz%c5%82owieka-cz%c5%82owiek-r%c4%99ce-597119/

Mikołajki to taki przedsmak świąt, w klasach uczniowie już z niepokojem wyglądają Św. Mikołaja.

W przeddzień wieczorem dzieci i dorośli wieszają na kominku, kaloryferze albo klamce skarpety albo wystawiają buty, abo po prostu rano z emocjami przeszukują poduszki by sprawdzić, czy Mikołaj nie zawiódł w tym roku.Ale mikołajki to nie tylko prezenty. To to czas powolnego przygotowywania ozdób świątecznych, pieczenia pierniczków, wypisywania kartek świątecznych.

To też ostatni moment na wysłanie listu do świętego Mikołaja. Jeśli chcesz zaoszczędzić na znaczku (zwykły znaczek do Finlandii kosztuje 10 zł), to szybko napisz list i zostaw go na parapecie, może Mikołaj, który wpadnie podrzucić Ci prezent mikołajkowy zabierze go ze sobą i na spokojnie przeczyta. Gotowe wzory listów znajdziesz w pakiecie. A poza tym pomysły na niematerialne prezenty, przepis na pierniczki, szablony świąteczne i pomysł na proste kartki świąteczne.

Pobierz cały pakiet mikołajkowy: pakiet-12-06-Mikolajki.pdf

Grafika, źródło: https://pixabay.com/pl/vectors/ksi%c4%99%c5%bcyc-sylwetki-%c5%9bwi%c4%99ty-miko%c5%82aj-31665/

Źródło informacji: https://www.ekokalendarz.pl/kategoria/swieta/mikolajki/

„Zrównoważony rozwój: Nadzieja w technologii”

("Sustainable Development: The Promise of Technology”)

Za drzwiami domu zaczynają się schody: barierki, wysokie krawężniki, brak podjazdów, zbyt wąskie drzwi lub przejścia i za małe pomieszczenia sanitarno-higieniczne, niedostosowane windy i niewystarczające komunikaty dźwiękowe czy wizualne.

Ograniczenia w dostępie do informacji – wiadomości bez lektora języka migowego, nieczytelne, przeładowane graficznie strony internetowe czy zbyt drobna lub niekontrastowa czcionka.

Trudności ze znalezieniem pracy i stereotypowe postrzeganie osób z niepełnosprawnościami jako niezaradnych życiowo czy niezdolnych do podjęcia zatrudnienia.

Ustanowione w 1992 roku przez Zgromadzenie Ogólne ONZ święto wyznacza cykl corocznych podsumowań w krajach członkowskich i wytyczenie działań, umożliwiających pełne uczestnictwo osób z niepełnosprawnościami w życiu społecznym, gospodarczym, politycznym i kulturalnym. Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2011 roku, liczba osób z niepełnosprawnościami w Polski stanowi około 4,7 mln osób, czyli 12,2 % ludności kraju. 

Według Międzynarodowej Organizacji Zdrowia natomiast, z pewną formą niepełnosprawności na świecie żyje około 1 miliard ludzi. Na dodatek, grupa osób dotkniętych tym problemem wzrasta w przypadku starzejących się społeczeństw, gdzie ograniczenia związane z wiekiem są doświadczeniem coraz szerszej części ludności.

Dlatego odpowiednie przystosowania dla osób z ograniczoną sprawnością stają się celem normatywnym działań i jakością współczesnego egalitarnego oraz przewidującego społeczeństwa.

Żeby skuteczniej chronić prawa osób niepełnosprawnych, m.in. do wolności i bezpieczeństwa, swobody poruszania się, niezależnego życia, ochrony zdrowia, życia prywatnego i rodzinnego, jak również do edukacji oraz udziału w życiu politycznym i kulturalnym, w 2006 roku na Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych została przyjęta Konwencja Praw Osób Żyjących z Niepełnosprawnością.

Znalazły się w niej oprócz wyżej wymienionych regulacje związane z dostępem do przestrzeni i budynków użyteczności publicznej, informacji i komunikacji. Państwa-strony, które ratyfikowały konwencję, są zobowiązane do wdrażania jej postanowień i opracowania mechanizmu, z tytułu którego będą chronione gwarantowane przez Konwencję prawa. Polska ratyfikowała porozumienie dwa lata temu i wkrótce mija termin przedstawienia Komitetowi ONZ ds. praw osób niepełnosprawnych sprawozdania z podjętych działań. Biuro Rzecznika do Praw Obywatelskich do 10 grudnia zaprasza w związku z tym na konsultacje społeczne, których celem jest weryfikacja i ewentualne uzupełnienia czy poprawki na podstawie uwag osób związanych z zagadnieniem niepełnosprawności.

Międzynarodowemu Dniu Osób Niepełnosprawnych co roku patronuje określony temat przewodni. Tegoroczne hasło brzmi „Zrównoważony rozwój: Nadzieja w technologii” (Sustainable Development: The Promise of Technology”. Trzy komponenty, na których się opiera to: cele zrównoważonego rozwoju włączające osoby niepełnosprawne, strategie zmniejszania ryzyka katastrofy i postępowania w stanach alarmowych oraz tworzenie środowiska umożliwiającego pracę. 

Technologie oferują dostęp do informacji i ułatwienia komunikacyjne, które przyczyniają się do włączenia osób niepełnosprawnych w proces rozwoju społeczeństwa. Wspierają wczesne systemy powiadamiania i ograniczania ryzyka w sytuacjach alarmowych, zagrażających zdrowiu lub życiu, na które osoby z niepełnosprawnością są narażone od 2 do 4 razy bardziej niż osoby bez dysfunkcji. Wspomagają zatrudnianie osób niepełnosprawnych poprzez możliwość wykorzystania rozwiązań adaptacyjnych, dzięki czemu mogą one skorzystać z możliwości wykonywania różnych zawodów.

Strategie integrowania osób niepełnosprawnych w życie społeczne mają szczególne znaczenie, zważywszy na fakt, że ograniczenia fizyczne, umysłowe czy sensoryczne dotykają obecnie około 10% światowej populacji. Wysoki poziom bezrobocia, brak dostępu do odpowiedniego wykształcenia czy opieki zdrowotnej, nieodpowiednie przystosowania środowiskowe oraz stereotypowe przekonania to główne przeszkody w osiągnięciu pełnego uczestnictwa osób niepełnosprawnych w życiu społecznym.

Poświęcone danemu zagadnieniu święto stwarza okazję do budowania przeświadczenia, że usuwanie tych ograniczeń i tworzenie płaszczyzny do wspólnego funkcjonowania dla osób z różnymi kategoriami sprawności, jest celem wzbogacającym społeczność i przynoszącym obustronne korzyści.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wprowadza następujące pojęcia niepełnosprawności, uwzględniając stan zdrowia człowieka:

• Niesprawność (impariment) - każda utrata sprawności lub nieprawidłowość w budowie czy funkcjonowaniu organizmu pod względem psychologicznym, psychofizycznym lub anatomicznym;

• Niepełnosprawność (disability) - każde ograniczenie bądź niemożność (wynikające z niesprawności) prowadzenia aktywnego życia w sposób lub zakresie uznawanym za typowe dla człowieka;

• Ograniczenia w pełnieniu ról społecznych (handicap) - ułomność określonej osoby wynikająca z niesprawności lub niepełnosprawności, ograniczająca lub uniemożliwiająca pełną realizację roli społecznej odpowiadającej wiekowi, płci oraz zgodnej ze społecznymi i  kulturowymi uwarunkowaniami.

Społeczny kontekst tematyki niepełnosprawności został omówiony w Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (International Classification of Functioning, Disability and Health - ICF), przyjętej podczas Światowego Zgromadzenia na rzecz Zdrowia (World Health Assembly) w 2001 roku. Dokument ten podkreśla, że niepełnosprawność dotyczy całej ludzkości, nie można obarczać problemami związanymi z niepełnosprawnością mniejszości społecznych - każdy człowiek może doświadczyć pogorszenia stanu zdrowia i stać się osoba niepełnosprawną.

Zobacz:

The Present - to krótkometrażowy filmik animowany z roku 2014, wyróżniony 50 nagrodami i przetłumaczony na wiele języków. Jej twórca, Jacob Frey, przedstawił opowieść pełną różnych emocji - od zniechęcenia, poprzez radość, aż po wzruszenie. Skłania widza do refleksji i domysłów, na temat sytuacji i życia niepełnosprawnego chłopca. Fakt, że nie dostajemy gotowych odpowiedzi, pogłębia tylko znaczenie i wymowę tej animacji. Zachęcam do obejrzenia!link do filmu:

https://youtu.be/WjqiU5FgsYc

Prezentacja zawierająca ogólne informacje o niepełnosprawności:

Prezentacja-Kazdy-inny-wszyscy-rowni.pdf

Prezentacja Savoir -vivre wobec osób niepełnosprawnych:

Savoir-vivre-wobec-osob-niepelnosprawnych.pdf

Dowiedz się więcej:

Oficjalna strona Biura ONZ ds.

Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych

Praktyczny poradnik savoir – vivre wobec osób niepełnosprawnych: MPIPS_Savoir_vivre.pdf

Wyszukiwarka obiektów dostępnych dla osób niepełnosprawnych: niepełnosprawnik.pl

Strona opracowana na podstawie materiałów ONZ we współpracy ze Stowarzyszeniem Przyjaciół Integracji.

https://www.ekokalendarz.pl/dzien-osob-niepelnosprawnych/

Grafika, źródło Pixabay. CC0 public domain