Aktualności

2021 ROKIEM KONSTYTUCJI 3 MAJA

W ramach cyklu "2021. To będzie dobry rok ?!?" dr hab. Filip Wolański, prof. UWr z Instytutu Historycznego pisze o Konstytucji 3 Maja, z okazji ustanowienia przez Sejm RP roku 2021 Rokiem Konstytucji 3 Maja.

Konstytucja 3 maja jest jednym z symboli naszej niepodległości. Przez dziesięciolecia prawo do kultywowania pamięci o jej uchwaleniu świadczyło o kondycji polskiej państwowości. Rocznicę uchwalenia „Ustawy Rządowej” po raz pierwszy uroczyście obchodzono w 1792 r., w przededniu wojny z Rosją, w wyniku której doszło do drugiego rozbioru i zniesienia zmian ustrojowych. Święto państwowe w dniu 3 maja przywrócono w 1919 r. tuż po odzyskaniu niepodległości, a oficjalnie ponownie zniesiono w apogeum stalinizmu w 1951 r., ostatecznie powrócono do jego obchodzenia w 1990 r. Wspominanie Konstytucji było zakazane w okresie zaborów i marginalizowane w czasach PRL, ale w związku z nim tłumnie wychodzono na ulice, jak choćby w Krakowie w 1946 r. i w całym kraju pod szyldem Solidarności w latach 80.

Dlaczego tak ważne okazało się uchwalenie Konstytucji, która jako akt normatywny przetrwała nieco ponad rok? Wydaje się, że chyba najważniejsza była nadzieja, jaką dało to wydarzenie pokoleniom Polaków. Nadzieja, że jesteśmy zdolni do wielkich dokonań, nie tylko na polach bitew, ale też tworząc prawo, które wyrastając z naszej tradycji inspiruje się myślą wspólną dla narodów dążących do wolności. Trzeba przecież pamiętać, że ojcowie „Ustawy Rządowej” Hugo Kołłątaj, Stanisław August Poniatowski, Stanisław Małachowski, Ignacy Potocki czy Scypion Piattoli czerpali z idei głoszonych przez myślicieli europejskiego oświecania. Konstytucję w chwili jej uchwalenia postrzegano, jako źródło modernizacji państwa w duchu epoki światła, o czym dobitnie świadczy fakt, że została przetłumaczona na wiele języków, przedrukowywały go w całości brytyjskie gazety, komentowała prasa holenderska, chwalił Thomas Jefferson. Trzeba pamiętać, że wśród polskich rozwiązań ustrojowych pojawił się monteskiuszowski trójpodział władzy, inspirowano się koncepcjami włoskiego myśliciela Gaetano Filangierego, procentowało wykształcenie i odwaga Kołłątaja. Mniejszą wagę przywiązywano i nadal się przywiązuje do okoliczności uchwalenia Konstytucji, które przypominały zamach stanu.

Po kilku tygodniach potajemnych przygotowań uznano, że dobrą okazją do przeforsowania Ustawy Rządowej będzie przerwa w obradach sejmu związana za Świętami Wielkiej Nocy i wyjazd z Warszawy wielu posłów przeciwnych reformom. Rano 3 maja Zamek Królewski i Stare Miasto otoczyła Gwardia Piesza Koronna pod komendą Józefa Poniatowskiego. Na galerie sejmowa zwołano przychylnie do konstytucji usposobioną publiczność, w której przeważali młodzi mieszczanie. Obrady rozpoczęły się od przedstawienia raportów na temat sytuacji międzynarodowej, następnie przemówił król przekonując o konieczności przyspieszenia prac zmierzających do naprawy państwa. Odczytano konstytucję i rozpoczęła się dyskusja. Opór budził nie tylko sam projekt, ale równie tryb jego procedowania. Do historii przeszło zachowanie posła Jana Sucharzewskiego grożącego zabiciem syna jeśli dojdzie do głosowania, popierał go przywódca przeciwników reform Ksawery Branicki, późniejszy targowiczanin. Mimo, że opozycja była nieliczna impas w wielogodzinnej dyskusji przełamano dopiero popołudniu. Wtedy uniesioną dłoń zmęczonego króla, który chciał po raz czwarty zabrać głos, uznano z początek aktu przysięgi na Konstytucję, co spowodowało wezwanie zebranych do przyłączenia się do monarchy. Następnie w euforii posłowie i senatorowie wraz z publicznością opuścili salę obrad i z tłumem zebranym przed Zamkiem skierowali się do katedry św. Jana, na uroczyste nabożeństwo, co przedstawił na słynnym obrazie wiele lat później Jan Matejko.

Akt uchwalenia Konstytucji 3 maja dokonał się na przekór tragicznemu położeniu, w jakim znajdowała się Rzeczypospolita u schyłku XVIII w. Wierzono, że zbiorowy wysiłek może doprowadzić do odrodzenia państwa. Ten trochę naiwny, oświeceniowy w swym optymizmie miraż okazał się impulsem dla kolejnych pokoleń Polaków i uczynił z „Ustawy Rządowej” jeden z najważniejszych mitów narodowych, który legł u fundamentów kilkakrotnie odradzającej się w XX w. Rzeczypospolitej.

Dostęp: https://uni.wroc.pl/2021-rokiem-konstytucji-3-maja/

Na stronie znajduje sę także wykład prof. Filipa Wolańskiego

Obraz Jana Matejki

Konstytucja 3 Maja 1791 roku – obraz Jana Matejki powstawał od stycznia do października 1891. W maju prace nad nim były jednak tak zaawansowane, iż możliwe było pokazanie płótna na jubileuszowej wystawie w Sukiennicach z okazji 100 rocznicy uchwalenia konstytucji.

Obraz ma wymiary 247 × 446 cm. Znajduje się w zbiorach Zamku Królewskiego w Warszawie.

Płótno przedstawia pochód posłów z Zamku Królewskiego do kolegiaty św. Jana w celu ponownego zaprzysiężenia wraz z królem tekstu konstytucji uchwalonej 3 maja 1791 przez Sejm Czteroletni (1788–1792). Pochód podąża ulicą Świętojańską wśród rozentuzjazmowanego tłumu mieszkańców Warszawy. Przejście ochraniają żołnierze prezentujący broń. W głębi, u wylotu ulicy Świętojańskiej na plac Zamkowy, widoczny jest fragment fasady Zamku Królewskiego z Wieżą Zygmuntowską (Zegarową).

Po więcej szczegółów zapraszam na stronę Wikipedii.

Kotylion

Kotylion na Święto Niepodległości lub na Święto Konstytucji 3 Maja to kokarda narodowa, symbol patriotyzmu, przypinany do ubrania na wysokości serca.

Jak zrobić kotylion:

• wersja 1
• wersja 2

mwk

Płótno Jana Matejki, Konstytucja 3 Maja 1791, 1891,

źródło: Wikipedia

Lista postaci historycznych na płótnie Jana Matejki

1. Stanisław Małachowski (1736–1809), marszałek Sejmu Wielkiego
2. Aleksander Linowski (ok. 1759–1820), poseł na Sejm Wielki, zwolennik konstytucji
3. Ignacy Wyssogota Zakrzewski (1745–1802), poseł na Sejm Wielki, zwolennik konstytucji
4. Tadeusz Kościuszko (1746–1817), generał wojsk koronnych
5. Kazimierz Nestor Sapieha (1757–1798), marszałek Sejmu Wielkiego
6. Julian Ursyn Niemcewicz (1757–1841), poseł na Sejm Wielki, współautor konstytucji
7. Michał Zabiełło (1760–1815), poseł na Sejm Wielki, zwolennik konstytucji
8. Jan Suchorzewski (zm. 1804 lub 1809), poseł na Sejm Wielki, przeciwnik konstytucji
9. Stanisław Kublicki (1750–1809), poseł na Sejm Wielki, zwolennik konstytucji
10. Franciszek Ksawery Branicki (ok. 1730–1819), hetman wielki koronny, przeciwnik konstytucji
11. Hugo Kołłątaj (1750–1812), podkanclerzy koronny, współautor konstytucji
12. Feliks Turski (1720–1800), biskup krakowski (lub Tymoteusz Gorzeński, biskup smoleński)
13. Ignacy Potocki (1750–1809), marszałek wielki litewski, współautor konstytucji
14. Adam Kazimierz Czartoryski (1734–1823), starosta generalny ziem podolskich, zwolennik konstytucji
15. Scipione Piattoli (1749–1809), sekretarz prywatny królewski, współautor konstytucji
16. Tadeusz Matuszewicz (1765–1819), poseł na Sejm Wielki, współautor konstytucji
17. Stanisław August Poniatowski (1732–1798), król Polski
18. Anna Charlotta Dorota von Medem (1761–1821), księżna kurlandzka (lub Róża z Martynkowskich Dekertowa)
19. Elżbieta z Szydłowskich Grabowska (1748/9–1810), metresa królewska
20. Jan Dekert (1738–1790), prezydent miasta Warszawy
21. Antoni Stanisław Czetwertyński-Światopełk (1748–1794), przeciwnik konstytucji
22. Antoni Polikarp Złotnicki (ok. 1750–1830), poseł na Sejm Wielki, przeciwnik konstytucji
23. Francuski rojalista
24. Jan Kiliński (1760–1819), mistrz szewski
25. Klemens Maria Hofbauer (1751–1820), ksiądz redemptorysta
26. Stanisław Staszic (1755–1826), ksiądz, działacz oświeceniowy
27. Andrzej Hieronim Zamoyski (1716–1792), były wojewoda inowrocławski, autor Kodeksu Zamoyskiego
28. Tymoteusz Gorzeński (1743–1825), biskup smoleński
29. Kazimierz Konopka (1769–1805), sekretarz Hugona Kołłątaja
30. Ksiądz prawosławny
31. Paweł Ksawery Brzostowski (1739–1827), ksiądz (lub Józef Stępkowski)
32. Antoni Tyzenhauz (1733–1785), były zarządca litewskich ekonomii królewskich
33. Chłop
34. Józef Poniatowski (1763–1813), generał wojsk koronnych
35. Stanisław Mokronowski (1761–1821), poseł na Sejm Wielki
36. Młody Żyd
37. Stary Żyd

źródło: Wikipedia

Rejtan i Konstytucja 3 Maja 1791 roku na Zamku Królewskim w Warszawie (2017),

źródło: Wikipedia

Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej,

polskie święto wprowadzone na mocy ustawy z 20 lutego 2004, obchodzone między świętami 1 maja (Świętem Pracy) i 3 maja (Świętem Narodowym 3 Maja). 2 maja nie jest dniem wolnym od pracy,

Tego samego dnia obchodzony jest Dzień Polonii i Polaków za Granicą.

15 października 2003 do laski marszałkowskiej wpłynął poselski projekt zmiany ustawy o godle, barwach i hymnie RP, ustanawiający m.in. Dzień Flagi RP. Co wynika z uzasadnienia ustawy wprowadzającej święto, wybór dnia 2 maja nie był przypadkowy – chodziło o dzień, w którym Polakom towarzyszą refleksje o szczytnych kartach historii Polski, wypełnienie wolnego dnia pomiędzy świętami narodowymi, oraz podkreślenie obchodów Światowego Dnia Polonii.

Dnia 2 maja w 1945 r. polscy żołnierze zdobywający stolicę hitlerowskich Niemiec umieścili biało-czerwoną flagę na Kolumnie Zwycięstwa – Siegessäule oraz na Reichstagu w Berlinie. W latach PRL właśnie w tym dniu zdejmowano po 1 maja flagi państwowe, aby nie były eksponowane w dniu zniesionego przez władze komunistyczne Święta Konstytucji 3 Maja.

Nasze państwowe symbole narodowe reguluje Konstytucja.

Barwami państwowymi Polski są kolor biały i czerwony w dwóch poziomych pasach. Pasy są ułożone równolegle i mają taką samą szerokość. Kolor biały na fladze znajduje się na górze, natomiast kolor czerwony na dole.

Flagą Polski jest prostokątny płat tkaniny o barwach państwowych: białym i czerwonym.

Ustawa z dnia 1 sierpnia 1919 roku uznała, że barwami Polski są kolory biały i czerwony, w podłużnych równoległych pasach. Mają równą długość oraz szerokość.

Rozporządzenie z mocą ustawy z dnia 13 grudnia 1927 roku określiło odcień czerwieni, jako barwa cynobru.

stawa z dnia 31 stycznia 1980 roku o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych ustanowiła, że flaga Polski jest prostokątny płat tkanin o barwach Rzeczypospolitej: białym i czerwonym, umieszczony na maszcie.

Za flagę Polską uważany jest także wariant z godłem Polski, umieszczonym pośrodku białego pasa. Od 1955 roku są dwa rodzaje flag w Polsce nazywane "flagą państwową". Oprócz opisanej powyżej flagi biało-czerwonej istnieje jeszcze flaga z godłem na białym prostokącie nazywana "flagą państwową z godłem".

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku stanowi, że barwami Polski są kolor:

• biały i
• czerwony.

Obowiązująca flaga Rzeczypospolitej Polskiej jest prostokątem o proporcjach 5:8 podzielonym na dwa poziome pasy: biały (u góry) i czerwony. Dopuszcza się także wieszanie flagi w formie pionowej wstęgi. W takiej sytuacji barwa biała powinna znajdować się po lewej stronie lub przy drzewcu.

Historia flagi

Historycznie najwcześniejszą barwa narodową Polski był karmazyn. Uznawano, że stanowi symbol dostojeństwa i bogactwa. Ponadto uważany był za kolor najszlachetniejsze.

Po raz pierwszy barwy biały i czerwony zostały uznane za barwy narodowe w dniu pierwszej rocznicy Konstytucji 3 Maja, w dniu 1792.

Na wniosek posła Walentego Zwierkowskiego po raz pierwszy do regulacji prawnej flagi Polskiej została przyjęta w uchwale Sejm Królestwa Polskiego z 7 lutego 1831 roku.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości z dniem 1 sierpnia 1919 roku ustalono barwy i kształt flagi. Zgodnie z regulacją barwy biały i czerwony w podłużnych pasach równoległych, z których górny – biały, dolny zaś – czerwony, stanowią barwy narodowe.

W naszym serwisie www znajduje się informacja dotycząca naszych znaków narodowych: Barwa, Godło i Hymn Rzeczpospolitej Polskiej

Przypominamy, że nasze znaki narodowe podlegają ochronie prawnej, chronione są:

• godło,
• sztandar,
• chorągiew,
• bandera,
• flaga lub
• inny polski znak państwowy.

mwk

Oficjalny afisz Święta Flagi RP

Unormowane prawnie, w Konstytucji, nasze symbole narodowe

Błonia i Kopiec Kościuszki w Krakowie 2 maja 2019.

Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy,

popularnie zwany Świętem Pracy lub po prostu 1 Maja – międzynarodowe święto klasy robotniczej, obchodzone od 1890 corocznie 1 maja. W Polsce Święto Pracy jest świętem państwowym od 1950.

Święto wprowadziła w 1889 II Międzynarodówka dla upamiętnienia wydarzeń z pierwszych dni maja 1886 w Chicago, w Stanach Zjednoczonych podczas strajku będącego częścią ogólnokrajowej kampanii na rzecz wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy.

Na ziemiach polskich pierwsze obchody miały miejsce w 1890 i odbywały się niejednokrotnie wbrew woli zaborców współorganizowane m.in. przez działaczy II Proletariatu.

Wniosek o ustanowienie 1 maja jako powszechne w całej Polsce święto pracy, z prawem do dnia wolnego, był omawiany w Sejmie Ustawodawczym w 1919 roku.

W Polsce jest od 1950 świętem państwowym, wolnym od pracy.

W czasach PRL organizowano tego dnia pochody pierwszomajowe, które miały upamiętniać ważne wydarzenia dla środowiska robotniczego. Manifestacje zwoływane przez PPS przed drugą wojną światową miały charakter dość spontanicznego przemarszu, gromadzącego zwolenników partii socjalistycznej.

Po 1945 r. przejmujący władzę w Polsce komuniści próbowali początkowo nawiązywać do przedwojennego schematu (np. obecność mszy świętej w programach uroczystości), ale powoli nasilał się proces odgórnego planowania całej ceremonii i traktowanie tego dnia jako święta państwowego, który stawał się obowiązkowym rytuałem. W latach 80. nielegalne demonstracje pierwszomajowe organizowała w opozycji do oficjalnych obchodów podziemna Solidarność. Święto Pracy było jednym z najważniejszych świąt w PRL-u, miało ono również szczególną wagę dla nazewnictwa w tym okresie. Nazwę imienia „1 maja” nosiło wiele ulic i placów Polski. Na cześć Święta Pracy otrzymała nazwę również jedna z najnowocześniejszych i największych kopalń w ówczesnej Polsce – KWK 1 Maja w Wodzisławiu Śląskim.

W Kościele rzymskokatolickim dzień 1 maja jest obchodzony jako święto Józefa Robotnika, patrona ludzi pracujących.

Obecnie w wielu krajach 1 maja jest po prostu dniem wolnym od pracy i okazją do wyjazdu za miasto, a świętowanie ma charakter spontaniczny, pluralistyczny i wielonurtowy.

mwk

Światowy Dzień Konia

Mamy już Ogólnopolski Dzień Konia (30 kwietnia), Hubertusa (3 listopada) czy też Światowy Dzień Zwierząt (4 października), Czyświatowy Dzien Kota (17 lutego). Do tej pory konie nie doczekały się swojego ogólnoświatowego święta. Wkrótce to może się zmienić!

Koń towarzyszy nam od ponad 5 tysięcy lat, a został udomowiony na terenach dzisiejszego Kazachstanu ok. 3,5 tysiaca lat p.n.e.

Zawsze docenialiśmy piękno konia, jego siłe i prędkość, także inteligencję. Koń zmieniał i zmienia nasze życie i niewątpliwie miał wpływ na historię. Pomagał na roli, w transportowaniu ładunków, komunikacji, a konnica często przesądzała o losach bitew, kampanii czy wojen. Chyba nie ma drugiego takiego zwierzęcia, które odgrywało by tak ważną rolę w naszej historii. 

mwk

Konie dzikie to przodkowie wszystkich dzisiejszych ras koni.

Przodkami koni orientalnych, od których pochodzą konie gorącokrwiste, były prawdopodobnie koń Przewalskiego i tarpan; konie zimnokrwiste pochodzą natomiast od konia leśnego z Północnej Europy. Koń Przewalskiego jest obecnie jedynym przedstawicielem gatunku koni dzikich. Rasa konik polski wykazuje bardzo duże podobieństwo do tarpana, lecz nie jest genetycznie tą samą rasą (chociaż poza Polską koniki polskie bywają określane mianem tarpan). W styczniu 2007 zespół naukowców z Massachusetts Institute of Technology i Uniwersytetu Harvarda poinformował, że stworzył wstępną mapę genomu konia.

Dzisiaj koń towarzyszy nam w rekreacji i w sporcie i hipoterapii.

Można wyróżnić kilka form hipoterapii:

• Terapia ruchem konia – polega na biernym poddawaniu pacjenta ruchom konia,
• Fizjoterapia na koniu – jest to gimnastyka lecznicza na koniu, polega na wykonywaniu przez pacjenta ćwiczeń na koniu,
• Psychopedagogiczna jazda konna i woltyżerka – wskazana dla osób z problemami emocjonalnymi, psychicznymi oraz z upośledzeniem umysłowym. Terapia odbywa się zgodnie z zaleceniami psychologa, psychoterapeuty. Obejmuje zajęcia zarówno na koniu, jak i przy koniu,
• Terapia kontaktem z koniem – najważniejsza w tej formie terapii jest więź emocjonalna pacjenta z koniem. Stosowana jest głównie u osób z zaburzeniami psychicznymi i emocjonalnymi, a także w przypadku występowania przeciwwskazań do jazdy konnej.

Inną szczególną cechą hipoterapii są możliwości pracy z dziećmi autystycznymi, ponieważ, jak zauważył Monty Roberts, osoby autystyczne i konie wykazują wiele podobieństw w postrzeganiu, reagowaniu i porozumiewaniu się.

Koń w kulturze

• Koń – jaki jest, każdy widzi – powszechnie znany początek adnotacji dotyczącej konia w późnobarokowej encyklopedii Nowe Ateny pióra Benedykta Chmielowskiego. Nadużycie redaktorów wydania z roku 1966, polegające na usunięciu dalszej części hasła bez odnotowania skrótu sprawiło, iż pierwsze jego zdanie pełni obecnie funkcję popularnego powiedzonka, którym kwituje się różnego rodzaju oczywistości.

• Koń – podać jego odgłos – to cytat ze słynnej komedii Rejs w reż. Marka Piwowskiego. Odpowiedź Pa-ta-taj jest oczywiście błędna, bo chodziło o odgłos paszczą.

• Koń go zjadł – staropolskie przysłowie; według jednej z interpretacji chodzi w nim o horrendalnie wysokie koszty utrzymania konia pod wierzch.

• Koń, pomimo że w dziedzinie transportu należy do przeszłości, do dziś stanowi swoisty nobilitujący symbol w motoryzacji. Powszechne jest określanie szybkiego sportowego auta mianem „rumaka”, a niektóre firmy obrały właśnie konia jako logo firmowe (Ferrari) lub logo typu samochodu (Ford Mustang). Koń, tym razem mitologiczny (Pegaz), jest marką hiszpańskich ciężarówek i ciągników siodłowych PEGASO. Rodzimym przypadkiem wykorzystania nazwy konia jako marki samochodu jest Tarpan, bynajmniej nie kojarzony ani z rewelacyjnymi osiągami, ani nawet z nadzwyczajną mocą, jednak wytrzymały i sprawny na bezdrożach (por. Bronco, hiszp. nieoswojony, dziki koń).
• Warto też przypomnieć Eadweard'a Muybridge'a brytyjskiego fotografika znanego przede wszystkim jako autora zdjęć, wykonywanych zespołem sprzężonych aparatów fotograficznych, przedstawiających kolejne fazy ruchu np. galopującego konia, idącego człowieka itp. Jako wynalazca zoopraksiskopu – urządzenia pozwalającego na animowanie tych zdjęć – był jednym z pionierów kinematografii. Jak głosi legenda (uważana przez niektórych badaczy za mało prawdopodobną), Muybridge pomógł w rozstrzygnięciu zakładu o 25 000 dolarów o to, czy galopujący koń odrywa od ziemi wszystkie cztery kopyta a zdjęcia miały być dowodem rozstrzygającym zakład. Zrealizowanie tego zlecenia wymagało od Muybridge'a uwiecznienia na fotografii czegoś, czego nie można było dostrzec gołym okiem. Było to trudne do zrealizowania również ze względu na ówczesne możliwości techniczne fotografii. Zamierzeniem Muybridge'a było nie tylko uchwycenie jednego momentu biegu konia, ale sfotografowanie każdej jego fazy. W tym celu Muybridge pracował nad ulepszeniem chemikaliów, tak by możliwe było skrócenie czasu naświetlania. W tym samym celu za torem ustawił odbijającą światło białą ścianę, a podłoże wysypał wapnem. Wzdłuż toru ustawione były aparaty fotograficzne, rejestrujące poszczególne etapy biegu zwierzęcia. W poprzek toru rozciągnięte były nici, które uruchamiały spusty migawki kolejnych aparatów. Taki w pełni działający system był gotowy w 1878. Muybridge prześcignął dotychczasowe możliwości fotografii: nie tylko uchwycił na zdjęciu szybko poruszające się zwierzę, ale również sfotografował kolejne fazy ruchu.

Poniżej efekt pracy.

Źródło: Wilipedia i YouTube

Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich (Międzynarodowy Dzień Książki, Światowy Dzień Książki) – doroczne święto organizowane przez UNESCO w celu promocji czytelnictwa, edytorstwa i ochrony własności intelektualnej za pomocą praw autorskich. Dzień ten po raz pierwszy obchodzono w 1995 roku.

Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich obchodzony jest 23 kwietnia. Data ta wybrana została jako symboliczna dla literatury światowej. W tym dniu w roku 1616 zmarli Miguel de Cervantes, William Szekspir i historyk peruwiański Inca Garcilaso de la Vega (przy czym datę śmierci Szekspira podaje się według kalendarza juliańskiego, a pozostałych dwóch – według gregoriańskiego). Na ten sam dzień przypada również rocznica urodzin lub śmierci innych wybitnych pisarzy, np. Maurice’a Druona, Halldóra Laxnessa, Vladimira Nabokova, Josepa Pla i Manuela Mejía Vallejo.

Światowa Stolica Książki – tytuł przyznawany co roku przez UNESCO jako wyróżnienie dla najlepszego przygotowanego przez dane miasto programu promującego książki i czytelnictwo.

Rok   Miasto           Państwo

2016  Wrocław       Polska

Pozostałe Światowe Stolice Książki

24 czerwca 2014, podczas spotkania w Paryżu, komisja UNESCO zdecydowała że tytuł Światowej Stolicy Książki w roku 2016 nosić będzie Wrocław. Komisja, na czele z Iriną Bokovą, wybrała Wrocław ze względu na złożony przez miasto program promocji czytelnictwa, który zakłada pracę na poziomie lokalnym, regionalnym jak i międzynarodowym. Wrocław jest pierwszym miastem w Polsce, które uzyskało ten tytuł UNESCO.

Kadencja Wrocławia jako Światowej Stolicy Książki rozpoczęła się 23 kwietnia 2016 roku i trwała dokładnie rok. W tym samym czasie miasto pełniło również rolę Europejskiej Stolicy Kultury 2016.

Źrodło: Wikipedia

Rzeźba z sześciu („Der moderne Buchdruck”) w Berlinie, powstała z okazji Mistrzostw Świata 2006 w Niemczech na pamiątkę Johannesa Gutenberga, wynalazcy druku.

Johannes Gutenberg, właśc. Johannes Gensfleisch zur Laden zum Gutenberg (ur. ok. 1400 w Moguncji, zm. 3 lutego 1468 tamże) – niemiecki rzemieślnik, złotnik i drukarz, twórca pierwszej przemysłowej metody druku na świecie.

Drukarnia za czasów Gutenberga

Biblia Gutenberga, egzemplarz z Nowego Jorku.

Ministerstwo Edukacji i Nauki, Centralna Komisja Egzaminacyjna oraz Główny Inspektorat Sanitarny udostępniły szczegółowe wytyczne dotyczące organizowania i przeprowadzania egzaminów w 2021 r.

Dokument dotyczy organizacji i sposobu przeprowadzania egzaminów ósmoklasisty, maturalnych, zawodowych, potwierdzających kwalifikacje w zawodzie oraz eksternistycznych. Wytyczne obejmują: zalecenia podstawowe, wskazówki dotyczące środków ochrony osobistej, organizację przestrzeni, możliwe modyfikacje w sposobie przeprowadzania egzaminu, szczególne rozwiązania zapewniające bezpieczeństwo oraz ścieżkę postępowania w przypadku podejrzenia zakażenia.Wytyczne podzielono na 6 sekcji określających następujące aspekty:

• Sekcja 1. – wytyczne podstawowe; zdefiniowanie osób, które mogą przyjść na egzamin oraz przebywać na terenie szkoły; zasady korzystania z przyborów w czasie trwania egzaminu.

• Sekcja 2. – środki ochrony osobistej osób biorących udział w egzaminie zarówno w charakterze zdającego, jak i organizatora, czy egzaminatora, m. in. zasady dotyczące zakrywania ust i nosa.

• Sekcja 3. – środki bezpieczeństwa związane z organizacją przestrzeni, budynków oraz pomieszczeń, m. in. sposoby aranżacji sal gimnastycznych i przestrzeni szkolnej.

• Sekcja 4. – możliwe modyfikacje w sposobie przeprowadzania egzaminu.

• Sekcja 5. – szczególne rozwiązania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa przeprowadzania egzaminu z danego przedmiotu, z danej kwalifikacji lub w określonych warunkach.

• Sekcja 6. – sposób postępowania w sytuacji podejrzenia zakażenia wśród uczestników spotkania (zdający, obserwatorzy, egzaminatorzy).

Dokument zawiera również najważniejsze wytyczne, o których organizatorzy egzaminu są zobowiązani poinformować uczestników przed egzaminem (np. na stronie internetowej szkoły, czy drogą mailową), zostały zaznaczone w dokumencie. Ponadto uwydatniono także informacje, które należy przekazać ponownie osobom zdającym w miejscu przeprowadzenia egzaminu.

wytyczne__dotyczace_organizowania_i_przeprowadzania_egzaminow_w_2021_r.pdf

Dzień Ziemi znany też jako Światowy Dzień Ziemi lub Międzynarodowy Dzień Ziemi, 

Akcje zwiazane z Dniem Ziemi są prowadzone corocznie wiosną, ich celem jest promowanie postaw proekologicznych w społeczeństwie. Organizatorzy Dnia Ziemi chcą uświadomić politykom i obywatelom, jak kruchy jest ekosystem planety ludzi. 

Dzień Ziemi, Międzynarodowy Dzień Matki Ziemi obchodzony jest w momencie równonocy wiosennej na półkuli północnej, czyli w dniu równonocy jesiennej na półkuli południowej. Ten dzień wyróżnia się tym, że na całej planecie dzień trwa tyle samo, co noc. Równonoc wiosenna w starożytnych kulturach rolniczych wiązała się ze świętem rodzącego się życia.

Współcześnie podkreśla się, że jest to dzień swoistej równowagi mogącej pomóc w odrzuceniu wzajemnych różnic między ludźmi odmiennych ras i religii. Niezależnie od wyznawanej wiary czy przynależności etnicznej, wszyscy przedstawiciele Homo sapiens dzielą między siebie tę samą planetę, która - według organizatorów Dnia Ziemi - jest naszym wspólnym dobrem.

Jako pierwszy z ideą obchodzonego na całym świecie Dnia Ziemi wystąpił John McConnell (ur. 1915), na konferencji UNESCO, dotyczącej środowiska naturalnego w 1969 r. Pierwszy raz Dzień Ziemi został ogłoszony 21 marca 1970 r. przez burmistrza San Francisco, Josepha Alioto.

Ideę poparł Sekretarz Generalny ONZ, U Thant. 26 lutego 1971 r. podpisał proklamację, w której wyznaczył równonoc wiosenną jako moment, w którym Narody Zjednoczone obchodzą Dzień Ziemi. W momencie kiedy Słońce przechodzi w Gwiazdozbiór Barana, w siedzibie ONZ w Nowym Jorku rozbrzmiewa Dzwon Pokoju (ang. Peace Bell). Ma to zwykle miejsce 20 lub 21 marca.

Źródło: Wikipedia

Za losy NASZEJ ZIEMI odpowiedzialny jest każdy z nas, gdyż tylko my mamy realny wpływ na to, jak będzie wyglądała Ziemia w przyszłości. Troska o stan naszej planety ma ogromne znaczenie nie tylko dla nas, ale także dla przyszłych pokoleń. 

To właśnie od nas zależy czy nie zniszczymy NASZEJ MATKI ZIEMI!

Musimy pamiętać, że każdy z nas może pomóc w ochronie Ziemi. Tak na co dzień, a nie tylko od święta.

Do pobrania Jak_dbac_o_klimat_w_moim_miescie.pdf, poradnik, w którym znajdziecie informacje; jak oszczędzać energię elektryczną, papier, wodę, zmniejszać emisję CO₂, chronić faunę i florę. Nawet robienie przemyślanych zakupów ma wpływ na zmniejszenie emiscji gazów cieplarnianych. Także właściwe postępowaniu z odpadami odgrywa ogromną rolę.

W naszych proekologicznych postawach zapominamy o HAŁASIE!

Tymczasem głośne, niechciane dźwięki w znaczący sposób wpływają na zdrowie. Mogą się o tym przekonać szczególnie miłośnicy głośnej muzyki, osoby mieszkające przy ruchliwej ulicy lub pracujące w miejscach, gdzie na co dzień mieszają się ze sobą głośne dźwięki np. podczas przerw w szkole!. Od nadmiaru hałasu „pęka głowa”, pojawia się rozdrażnienie, złość, brak koncentracji. To jednak nie wszystkie i wcale nie najgorsze objawy ciągłego narażenia na hałas. Naukowcy przekonują, że ciągłe przebywanie w hałasie źle wpływa na nasze zdrowie! 
 

Zerknijcie także do wiadomości o Krakowskim Panelu Klimatycznym, o Światowym Dniu Wody, o Światowym Dniu Lasów.

I na koniec przpowieść o Bogu, który stworzył chwasty:

Bóg nagle zapytał: Franciszku, ty wiesz wszystko o ogrodach i przyrodzie. Co się tam dzieje na dole na tej planecie? Co się stało z kwiatami, ze stokrotkami, fiołkami, wilczomleczami i całym tym bogactwem, które stworzyłem eony lat temu? Miałem wtedy jasną wizję wiecznie samopodtrzymującego się ogrodu. Tamte rośliny rosły na każdej glebie, znosiły susze, i pomnażały się bez liku. Nektar z ich długotrwających kwiatów przywabiał motyle, pszczoły i stada ptaszków. Spodziewałem się oglądać do dziś te rozległe ogrody pełne przepięknych barw. Tymczasem, wszystko co widzę to tylko te zielone prostokąty.

św. Franciszek: To przez te ludziska, które się tam osiedliły, Panie. Mieszczuchy. Oni zaczęli zwać Twoje piękne kwiaty “chwastami” i w znacznym stopniu przeszli do ich tępienia i zastępowania trawą.

Bóg: Trawą? Ależ, to nudne. Ona nie jest przecież kolorowa. Nie przywabia motyli, ptaków ani pszczół; co najwyżej larwy i robale. Ona jest wrażliwa na wszelkie zmiany wilgotności i temperatury. Czyżby te Mieszczuchy rzeczywiście chciały, by wszędzie rosła tylko trawa?

św. F.: Na to wygląda, Panie. Oni się nawet bardzo wysilają, aby sadzić ją i utrzymywać ją zieloną. Każdej wiosny rozpoczynają od nawożenia traw i wytruwania wszelkich innych roślin, które wyrosną na trawniku.

Bóg:  Wiosenne deszcze i ciepła pogoda pewnie powodują, że trawa taka rośnie bardzo szybko. To musi bardzo cieszyć tych, jakże tam, Mieszczuchów.

św. F.: Wygląda że nie, Panie. Bo jak tylko trawa troszeczkę podrośnie, oni ją koszą, i to nieraz dwa razy w tygodniu.

Bóg: Oni ją koszą? Czy zbierają ją w bele, jak siano?

św. F.: Niezupełnie, Panie. Większość z nich wygrabia ją i zbiera do worków.

Bóg: Do worków? Czemu? Czy ją sprzedają?

św. F.: Nie, Panie, wręcz przeciwnie. Oni jeszcze płacą za wyrzucanie jej.

Bóg: Zaraz, powiedzmy to wprost. Oni nawożą trawę by rosła, a kiedy wyrośnie, wykaszają ją, aby wyrzucić?

św. F.: Tak, Panie.

Bóg: Zatem te Mieszczuchy odczują ulgę, jeśli my zmniejszymy im opady i podwyższymy temperaturę. To spowolni wzrost trawy oszczędzając im mnóstwo pracy.

św. F.: Panie, pewnie nie uwierzysz w to. Kiedy trawa przestaje rosnąć dostatecznie szybko, oni wyciągają węże do podlewania i wydają wiele pieniędzy na to by trawę zrosić, aby potem znów mogli kontynuować jej koszenie i płacenie za jej usuwanie.

Bóg: Co za nonsens. Ale przynajmniej oni zachowują trochę drzew. To jest jakiś przebłysk rozumu, jak się wydaje. Drzewa rozwijają na wiosnę liście dostarczając piękna i w okresie lata cienia. Jesienią, liście opadają na ziemię tworząc naturalny pokrowiec utrzymujący wilgoć w glebie oraz chroniący drzewa i krzewy. To jest naturalny cykl życia.

św. F.: Lepiej usiądź, Panie. Mieszczuchy stworzyły sobie nowy cykl. Jak tylko liście drzew opadną, oni wygrabiają je usypując w pryzmy i płacą za wywiezienie ich gdziekolwiek.

Bóg: No nie!? Co oni zatem robią aby ochraniać krzewy i korzenie drzew w czasie zimy, dla utrzymania gleby wilgotną, ciepłą i spulchnioną?

św. F.: Po wyrzuceniu opadłych liści oni kupują coś, co nazywają trocinami albo korą mieloną. Zawożą ją do siebie i następnie rozrzucają wokół w miejsce usuniętych opadłych liści.

Bóg: A skąd oni dostają tę mieloną korę?

św.F.: W tym celu wycina się drzewa i gałęzie, po czym rozdrabnia w sieczkarni aby uzyskać tę zmieloną korę.

Bóg: Dosyć! Nie chcę już o tym więcej myśleć. Św. Katarzyno, ty zajmujesz się sprawami kulturalnymi. Jaki film jest w programie na dzisiejszy wieczór?

Św. Katarzyna: ‘Głupi i Głupszy’, Panie. Jest to opowiadanie o….

Bóg: Nieważne, myślę że już usłyszałem całą tę historyjkę od św. Franciszka.

Anonimowy tekst z internetu przetłumaczony z jęz. angielskiego, za portalem https://www.ekologia.pl/

Klasa 2a dla Ziemi

Powstanie w getcie warszawskim (jid. ‏‏וואַרשעווער געטאָ־אויפֿשטאַנד‎ Warszewer geto-ojfsztand) – zbrojne wystąpienie żydowskich podziemnych formacji zbrojnych na terenie warszawskiego getta od 19 kwietnia do 16 maja 1943.

Powstanie było pierwszą akcją zbrojną o dużej skali podjętą przez polskie organizacje podziemne przeciwko Niemcom, jak również pierwszym miejskim powstaniem w okupowanej przez Rzeszę Europie. Bezpośrednią przyczyną powstania była decyzja o likwidacji getta warszawskiego podjęta w ramach realizowanego przez hitlerowców planu zagłady europejskich Żydów.

Getto warszawskie było zamkniętą i otoczoną murem dzielnicą położoną w północno-zachodniej części centralnej Warszawy, w której uwięziono Żydów warszawskich oraz przesiedlonych z gett w innych miejscowościach. Pierwsze mury wokół getta zaczęto wznosić 1 kwietnia 1940. Początkowo uwięziono w nim mieszkańców Warszawy, których według rasistowskich ustaw norymberskich uznano za Żydów. W kolejnych miesiącach do getta przywożono też osoby z innych miejscowości przedwojennej Rzeczypospolitej, terenów włączonych do III Rzeszy (głównie z Łodzi i rejencji ciechanowskiej), a także innych krajów europejskich. W jego obrębie do marca 1941 roku zgromadzono ok. 460 tys. osób. Tym samym getto osiągnęło gęstość zaludnienia sięgającą 146 tys. osób na 1 km² – na jedną izbę mieszkalną przypadały 3 osoby. Ogromne przeludnienie związane z deportacjami ludności na teren getta spowodowało tragiczne warunki sanitarne, głód oraz pojawienie się epidemii chorób zakaźnych. Wynikający z tego wzrost liczby zgonów był częścią zaplanowanego ludobójstwa, wykonywanego przez hitlerowców metodami celowego przeludnienia przy jednoczesnym ciągłym zmniejszaniu racji żywnościowych. W okresie od listopada 1940 roku do lipca 1942 roku z głodu i chorób zmarło ok. 100 tys. mieszkańców getta.

Źródło: Wikipedia

Po raz dziewiąty Muzeum POLIN zaprasza do udziału w akcji społeczno-edukacyjnej Żonkile. Tegoroczna edycja jest szczególna, bo szczególne są pandemiczne okoliczności: działamy zarówno w terenie, jak i w Internecie.Akcję Żonkile wspierają w tym roku także jej nowi ambasadorzy i ambasadorki: Bartosz Bielenia, Katarzyna Zielińska, Kayah, Magdalena Boczarska oraz Mariusz Szczygieł.

W tym roku pragniemy nie tylko upamiętnić wybuch powstania w getcie warszawskim 19 kwietnia 1943 roku, lecz także podkreślić rolę, jaką odegrały w nim kobiety. Żydówki w czasie powstania organizowały kuchnie ludowe, kolportowały nielegalną prasę, opatrywały rannych, były łączniczkami oraz walczyły z bronią w ręku.Pamiętajmy o nich wszystkich w 78. rocznicę wybuchu powstania w getcie warszawskim. Przypnijmy papierowy żonkil – symbol tego, że łączy nas pamięć o powstaniu, jego bohaterkach oraz bohaterach. 

Dzięki częściowej przeprowadzce do Internetu tegoroczne Żonkile mają szanse przekroczyć granice Warszawy, a nawet Polski. By wziąć udział w akcji, nie musicie wychodzić z domu:

• Wystarczy, że pobierzecie szablon ze strony, wydrukujecie go i złożycie (pomoże w tym wideoinstrukcja, widoczna także powyżej) 
• Możecie zaangażować się w akcję poprzez dodanie nakładki na zdjęcie profilowe na Facebooku. 
• Komplety żonkilowych naklejek znajdziecie w wydaniach: Tygodnika Powszechnego (14 kwietnia), Newsweek (region Mazowsze, 12 kwietnia) oraz w Stołecznej Gazety Wyborczej (16 kwietnia) 
• Możecie również podzielić się w sieci specjalną rocznicową grafiką, którą opublikujemy 19 kwietnia na profilach Muzeum POLIN w mediach społecznościowych: Facebook, Instagram, Twitter. Pamiętajcie o hasztagach: #ŁączyNasPamięć i #AkcjaŻonkile 
• Możecie także wydrukować specjalną rocznicową grafikę i powiesić ją w widocznym miejscu, na przykład w oknie. Grafika jest dostępna w PDF do pobrania.
• szablon żonkila, wideoinstrukcja, dodanie nakładki na zdjęcie profilowe na Facebooku, afisz dostępne tutaj

Zachęcamy Was do publikowania zdjęć żonkili i naklejek w mediach społecznościowych.

Nie zapomnijcie o hashtagach: #ŁączyNasPamięć oraz #AkcjaŻonkile, a także o oznaczeniu profilu @polinmuseum.

Żródło: serwis www Muzeum Historii Żydów Polskich

mwk

Plakat

Kayah

Uczennice i uczniów krakowskich szkół podstawowych gorąco zapraszamy do udziału w konkursie dotyczącym ochrony klimatu. Konkurs polega na przesłaniu zdjęcia lub zdjęć, które będą odpowiedzią na pytanie „Jak dbasz o klimat w swoim mieście?”. Konkurs trwa do 25 kwietnia.

Konkurs jest skierowany do uczniów szkół podstawowych, zlokalizowanych na terenie Gminy Kraków. Komisja konkursowa wyłoni pięć najlepszych prac. Na ich autorów czekają atrakcyjne zestawy upominków.

Aby wziąć udział w konkursie, należy przesłać zdjęcie/a w formatach jpg, png lub jpeg na adres: zeroemisyjnykrakow@um.krakow.pl, w tytule wiadomości wpisując: Konkurs „Klimat uwagi wart”.

W treści wiadomości należy podać następujące dane:

1. Imię i nazwisko uczestnika
2. Wiek uczestnika 
3. Imię i nazwisko rodzica lub innego opiekuna prawnego
4. Nazwę i numer szkoły, której uczniem jest uczestnik

Każdy uczestnik może przesłać maksymalnie dwa zdjęcia. Konkurs trwa do 25 kwietnia. Regulamin Konkursu jest dostępny Regulamin_konkursu_Klimat_wart_uwagi.pdf

Gorąco zapraszamy wszystkie dzieci do udziału. Razem zadbajmy o klimat!

Konkurs „Klimat uwagi wart” jest organizowany przez Wydział Gospodarki Komunalnej Urzędu Miasta Krakowa w ramach projektu „Zeroemisyjny Kraków”.

Nadchodzi wiosna, to doskonały czas na zgłębianie tajników przyrody, poznawanie jej tajemnic nie tylko ze szkolnych podręczników. To czas na obserwacje otaczającego nas świata, środowiska naturalnego i refleksję, jak otoczyć Ziemię troskliwą opieką. Bo jej przyszłość leży w naszych rękach, nawet tych najmłodszych obywateli świata, jakimi obecnie jesteście.

Dlatego właśnie teraz zachęcamy Was do poświęcenia uwagi i czasu wolnego na temat, który dotyczy nas wszystkich: ochronę klimatu.

Podpowiemy Wam, jak to zrobić nie nudząc się i łącząc naukę z zabawą.  

Do wyboru macie mnóstwo ciekawych aktywności, które możecie podejmować samodzielnie lub z przyjaciółmi: grajcie razem w gry, oglądajcie ciekawe filmy, sprawdźcie swoją wiedzę w specjalnie dla Was przygotowanych quizach, czytajcie, uczcie się i bawcie, a przede wszystkim dbajcie o siebie i o naszą Planetę. Pozostańcie po właściwej stronie mocy!

Poniżej link do materiałów edukacyjnych, w tym filmów o proekologicznych, gry edukacyjnej "Eksperymentarium" ,quizów tematycznych, gry planszowej i magazynu ilustrowanego "Nasza planeta, nasza przyszłość"

Materiały edukacyjne dla uczniów

Pomocnym nie tylko w poszukiwaniu pomysłu na fotografie konkursowe, ale przede wszystkim w eko ochronie Naszago Miasta bedzie poradnik Jak_dbac_o_klimat_w_moim_miescie.pdf

Startuje Krakowski Panel Klimatyczny – pisma prezydenta Jacka Majchrowskiego do dyrektorów, nauczycieli oraz uczniów.

10 kwietnia startuje Krakowski Panel Klimatyczny, który będzie poświęcony niezwykle istotnej tematyce związanej ze zmianami klimatu i neutralnością klimatyczną miasta. Inicjatywa ma dać odpowiedź na pytanie, jak władze i mieszkańcy mogą ograniczyć zużycie energii i zwiększyć wykorzystanie energii odnawialnej.

W przededniu wydarzenia prezydent Krakowa Jacek Majchrowski skierował korespondencję do dyrektorów, nauczycieli oraz uczniów z krakowskich szkół podstawowych, w której oprócz szczegółów dotyczących Krakowskiego Panelu Klimatycznego można znaleźć również informacje na temat do tej pory podejmowanych inicjatyw edukacyjnych na rzecz klimatu, materiałów pozwalających poszerzyć wiedzę w zakresie ochrony klimatu oraz właśnie ogłoszonego konkursu „Klimat uwagi wart”.

• Treść pisma do dyrektorów i nauczycieli krakowskich szkół podstawowych: do pobrania (PDF)
• Treść pisma do uczniów klas I-III krakowskich szkół podstawowych: do pobrania (PDF)
• Treść pisma do uczniów klas IV-VIII krakowskich szkół podstawowych do pobrania(PDF)

,,Zmiany w podejściu do wspomagania rozwoju dziecka z trudnościami rozwojowymi'' - zaproszenie do udziału w konferencji online

Specjalistyczna Poradnia Wczesnej Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w Krakowie oraz Instytut Nauki LEKTIKON Niepubliczna Placówka Doskonalenia Nauczycieli

mają zaszczyt zaprosić

Szanownych Państwa Dyrektorów, Nauczycieli i Specjalistówz krakowskich szkół i placówek  

na jubileuszową konferencję z okazji

30-lecia powstania Specjalistycznej Poradni Wczesnej Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej na temat:

„Zmiany w podejściu do wspomagania rozwoju dzieckaz trudnościami rozwojowymi”

Konferencja odbędzie się 20 kwietnia 2021 r. od g. 12.00 do 15.30 (online)

Celem konferencji jest przybliżenie założeń edukacji włączającej- edukacji dla wszystkich wdrażanej od 2023 roku (poznanie rozwiązań legislacyjno-organizacyjnych na rzecz wysokiej jakości kształcenia włączającego dla wszystkich osób uczących się), podjęcie konstruktywnej dyskusji w temacie  oraz przybliżenie 30-letnich osiągnięć Specjalistycznej Poradni Wczesnej Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w Krakowie.

Konferencja realizowana jest w ramach Wspomagania Rozwoju Szkół w Gminie Miejskiej Kraków.

Udział w konferencji jest bezpłatny.

Wszystkich zainteresowanych udziałem w konferencji  uprzejmie prosimy o rejestrację : https://www.lektikon.edu.pl/event/konferencja-jubileuszowa-na-30-lecie-powstania-spwppp-w-krakowie/

Każda osoba, po zarejestrowaniu otrzyma w późniejszym czasie link do wejścia na konferencję.

Progrm_Konferencji.pdf

Osoba do kontaktu: Renata Flis, flis@owpp.pl       

                                                                          Dyrektor SPWPPP Ewa Pohorecka

Drodzy Uczniowie i Rodzice

Niewątpliwie wybór szkoły ponadpodstawowej stanowi odpowiedzialne zadnie, będąc jednocześnie jedną z pierwszych, trudnych decyzji w życiu młodego człowieka. Wszechstronny rozwój każdego ucznia, w ramach którego tworzy się warunki do osiągania    przez niego sukcesu, uwzględniając przy tym jego  indywidualne możliwości i zainteresowania, zwiększa szanse
na zdobycie ciekawego zawodu.

                   W imieniu Pana Prezydenta zachęcam Państwa do udziału w VII edycji wydarzenia promującego szkolnictwo techniczne i branżowe, jakim jest KRAKOWSKI TYDZIEŃ ZAWODOWCÓW, który trwał będzie w tym roku od 12 do 16 kwietnia br. Inicjatywie tradycyjnie towarzyszą dwie „soboty otwarte” w krakowskich szkołach prowadzących kształcenie zawodowe, przypadające na 17 kwietnia i 29 maja br.

                   W tym czasie uczniowie będą mogli wziąć udział w szeregu ciekawych inicjatyw, mających pomóc im w wyborze odpowiedniej drogi dalszego kształcenia. Powrót uczniów do szkół to dla nich samych ogromna radość, ale także wielkie wyzwanie. Obecna sytuacja epidemiczna nie daje pewności czy przewidziany program Krakowskiego Tygodnia Zawodowców odbędzie się
w dotychczasowej formule. Państwo Dyrektorzy szkół prowadzących kształcenie zawodowe podjęli decyzję co do formy przeprowadzenia obecnej edycji, w sposób jak najlepiej dostosowany
do panujących warunków.

                  Niezależnie od powyższego w przypadku zainteresowania uczestnictwem
w wydarzeniach, które będą odbywać się stacjonarnie, ostateczna decyzja musi być wynikiem porozumienia dyrektorów szkół odwiedzających i goszczących lub indywidualnego ustalenia pomiędzy odwiedzającymi, a dyrekcją szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe.

                  Jeszcze raz zachęcam do korzystania z propozycji i zaproszenia szkół technicznych
i branżowych. Przy zachowaniu zasad reżimu sanitarnego obowiązującego w czasie trwania Krakowskiego Tygodnia Zawodowców, być może uda się jednak przywrócić namiastkę normalności.

Załącznik - harmonogram KRAKOWSKIEGO TYGODNIA ZAWODOWCÓW.

Z poważaniem,

Anna Domańska

p.o. Dyrektora Wydziału Edukacji

Do pobrania: Harmonogram_Krakowskiego_Tygodnia_Zawodowcow.pdf