O poczcie sztandarowym
Poczet sztandarowy
asysta (najczęściej trzyosobowa), sztandaru organizacji podczas różnego rodzaju ceremonii. W szczególności w wojsku i innych formacjach zmilitaryzowanych - grupa trzech żołnierzy lub funkcjonariuszy niosących sztandar jednostki wojskowej (policyjnej, strażackiej lub tp.). Także cywilnych, np. szkół, uczelni, związków zawodowych itd. Podczas defilad poczet sztandarowy zazwyczaj poprzedza kompanię honorową jednostki.
W skład pocztu sztandarowego wchodzi jego dowódca (w wojsku na ogół jest to oficer), sztandarowy (niosący sam sztandar) i asysta pocztu.
Przemarsz pocztu sztandarowego (także flagowego) odbywa się ze ścisłym dochowaniem elementów musztry.
Chwyty chorążego - sztandarowego
Postawa zasadnicza: sztandar położony na trzewiku drzewca przy prawej nodze na wysokości czubka buta. Drzewce przytrzymywane prawą ręką na wysokości pasa.
Postawa "na ramię": chorąży prawą ręką (pomagając sobie lewą) kładzie drzewce na prawe ramię i trzyma je pod kątem 45° w stosunku do ramienia. Prawa ręka wyciągnięta wzdłuż drzewca.
Postawa "prezentuj": z postawy "zasadniczej" chorąży podnosi sztandar prawą ręką i pionowo do góry wzdłuż prawego ramienia (dłoń prawej ręki na wysokości barku). Następnie lewą ręką chwyta drzewce sztandaru tuż pod prawą i opuszcza prawą rękę na całej jej długości, obejmując dolną część drzewca.
Salutowanie sztandaru w miejscu: chorąży robi zwrot w prawo skos z równoczesnym wysunięciem lewej nogi w przód na odległość jednej stopy i pochyla sztandar do przodu pod kątem 45°. Po czasie "salutowania" przenosi sztandar do postawy "prezentuj".
Ceremoniał pocztu sztandarowego